KOLEJDE BİR BURSLU

Seçim

Medyada Harry

9.Bölüm

"Bizi dinlediğiniz için teşekkür ederiz"dedim ve oturduk.

Fransızca sunusunu sonunda bitirdik.Tek bir kişi bile alkışlamadı.Aslında bana batan Grace'in alkışlamamasıydı.Sanırım kararımı verene kadar-onu seçene kadar- beni görmezden gelecek.Grace'le son konuştuğumdan beri Dennis'le arama mesafe koymuştum.İkisiylede konuşmuyordum.Dennis'in yanında da oturmuyordum.Pek çok kez yanıma geldi.İki kez de Harry'i gönderdi.Ama asla söylemedim.Bu benim meselemdi.Dahil olmasını istemiyordum.

Aslında beni bu kadar düşündüren aklıma takılan tek bir soruydu.Grace neden Dennis'in kötü biri olduğunu düşünüyor?Küçük bir sürtüşmeyi kafasında büyüttü mü yoksa gerçekten onun böylesine nefret kusacağı kadar kötü bir şey mi yaptılar?

Grace baktım.Kafasını önüne eğmiş defterini karalıyordu.Dennis'e döndüm ve onunda beni izlediğini gördüm.Ona bakınca gülümsedi ve önüne döndü.Hiçte kötü biri gibi durmuyor.TANRIM!Sen bana yardım et!Bir yanda Grace diğer yanda Dennis.Ben ikisiylede arkadaş olmak istiyorum.Bu böyle olmayacak.Teneffüste yanına gideceğim ve neden böyle düşündüğünü soracağım.Daha fazla bu çelişkiyle yaşayamam ben.

Zil çalınca ilk işim sınıftan hızlıca çıkan Grace'i yakalamak oldu

"Grace!Grace bekle!Seninde konuşmak istiyorum."diye bağırdım arkasından

Durdu.

"Kararını verdin mi?"dedi yanına geldiğimde

"Hayır-"

Tekrar yürümeye başladı

"Sana bir şey sormam gerekiyor"dedim kolundan tutup onu durdurarak.

Ters ters kolunu tutan elime baktı.Hemen çektim.

"Ne?Ne var?"

"Neden onların kötü olduğunu düşünüyorsun?"

"Bu konu hakkında konuşmak istemiyorum"

"Lütfen lütfen lütfen!Bu karar vermem için çok önemli"dedim yalvarırcasına

Bakışlarını karşı duvara kilitledi Düşünüyordu sanki.Beklentiyle bakmaya başladım.Bakışlarını tekrar bana çevirdi.N'olur anlatsın.

"Üzgünüm ama hayır"

"Hem kötüler diyorsun niye diye sorunca cevap vermiyorsun.Peki nasıl seni seçmemi bekliyorsun!"diye parladım

"Beni tehdit mi ediyorsun?"dedi soğukça

Ah!

"Elbette hayır.Bunu kastetmedim.Beni yanlış anladın.Özür dilerim.Ben sadece....Merak ettim"

"Hayır."dedi ve gitti.

Salak kafam.Ne diye hemen sinirlenirim ki zaten.Nefret ediyorum bu huyumdan.Nefret nefret nefret!Sinirimi yatıştırmak için gözlerimi kapattım ve derin derin nefes alıp vermeye başladım.Sakinleş Miley sakinleş.Otuz on beş saniye boyunca tekrarladım ama birisi omzumdan dürtünce mecburen yarım bıraktım.Gözlerimi açtığımda Dennis'i gördüm.

"Efendim Dennis?"

Normalde gitmem gerekirdi.Ama nedense içimden bir ses konuşmamı söylüyordu ve ben onu dinlemeye karar vermiştim.

"Demek sonunda konuşmaya karar verdin"

Zaten başımda bir dert var.Birde sen alınganlık yapma bari!

"Neden cevap vermiyorsun?Grace'le son konuştuğundan beri yüzüme bile bakmıyorsun.Sana ne dedi de birdenbire benden soğudun?"

Cevap vermedim.Öylece baktım.Tam gözlerine.Maviliklerinde kaybolmak istercesine.Yada cevap bulmak istercesine.Gerçekten kötü biri misin Dennis?Grace'i böyle davranmaya itecek kadar?Lütfen olma!Lütfen bu sadece bir kuruntudan ibaret olsun.Acaba sorsam ne olduğunu sorsam gerçekleri anlatır mısın?Ya kötü biriysen?Bana yalan söyleyip kendinden nefret ettirir misin?Bunu düşündüm.Kötü biri olduğunu.Canım öyle bir yandı ki tarifi yok.