Broken

Broken: Chapter 12

Ate Jay, lakad mo nga ako sa best friend mo. Joke! (Jokes are half meant, except this one. Wholesome yan na joke.)

Miley <3 HAHAHAHAHAH. Btw, di pa pwedeng mag-drive si Sai di ba? Lol.

Dedication: Salamat sa mga suggestion mo. :)

***

"Ma, alam ko, alam ko"

"Yung dibdib mo dun baka lumabas, ayusin mo paglalakad ah! Baka mamaya may umapak sa damit mo at mahaglit--" Hinawakan ko sya sa magkabilang braso at inalog konti.

"Ma, ako bahala. Di naman ako basta basta mahuhubaran, walang alak o drugs don. Kung meron man di ko sila tatanggapin. At huli sa lahat, uuwi po akong Virgin"

Napabungisngis si Tita Carlie sa sinabi ko. Lumapt sya sa amin at chineck ang buhok ko. "Kaya nga naman, malaki na 'to si Lliane" she pinched my cheeks, "Sigurado kang di ka na magpapahatid kay Kuya Drix mo? Kanina ka pa nun hinihintay sa baba, gusto nya sya maghahatid sa'yo"

I smiled meekly, "Opo, sabi ni Sai ihahatid daw po kami nang papa nya."

Nagpramis din ako kay Clarence na pwede syang sumama habang hinahatid kami papunta sa school. I don't think I can disappoint such a cute girl.

"O sya, yung gamit mo Lliane nasa baba na, tumayo ka na dyan" singit ni mama at nagsimulang umalis sa kwarto ko. Nakasunod sa kanya si Tita Carlie na nginitian ako bago sinara ang pintuan kwarto at bumaba sa living room.

Tumayo na ako at tinignan ko ang sarili sa full mirror.

Pak. Ang ganda. Pak sexy. Pak, Pak, Pak.

Doning a navy blue dress Rossi picked for me, I stared at myself. The dress is long enough to cover my ankles. My hair is lightly curled and put in place by a silver hair brooch.

Nang marinig ko ang tawag ni mama mula sa baba ay kinuha ko ang cellphone ko and made my way downstairs. For some reason, habang inaayusan ako ay wala akong naramdaman na kaba, pero nang makarating ako sa taas nang hagdan, and when our gazes met, nagsimulang kumalabog ang dibdib ko. It feels like all my blood rushed to my face and I feel the sensation of cold sweat forming on my forehead.

"Dalian mo bumaba Llian baka dumating na si Sai" I snapped out of my trance and moved downstairs as fast as my heels and dress allow me to. Umiwas nang tingin si Drix at tumayo. He started fidgetting at parang di mapakali.

"Umayos ka nga Drix!" saway sa kanya ni tita Carlie, "Nahihilo ako". Sumimangot si Kuya Drix at tinulungan ako pababa sa mga huling step nang hagdan. "Alam mo na ang dapat mong gawin Lliane ah"

Tumango ako. Tumingala ako kay Drix at napansing he's just looking straight ahead. Naghintay kami sa sala. Magkatabi kami ni Drix sa couch at ni minsan ay di sya lumingon sa akin. I had enough and jabbed him with my elbow.

Lumingon sya pero magkasalubong ang kilay. "Huy anyare sa'yo?" I asked. Bago pa sya makasagot ay nakarinig kami nang busina sa labas. Excited na tumayo sila tita Carlie at mama para salubungin si la Sai.

Tumingin ako sa reaksyon ni Drix. Pinasadahan nya nang kamay ang buhok nya. He let out a seems to be an exasperated sigh. He put his arm around me and said in a low whisper, "You're mine remember?"

That 'feeling' is back again. Pagkabog nang dibdib at pamamawis. He smirked when he saw my reaction at tumayo. I missed his touch when he lifted his arm around me. I grumbled but my protest is cut short when Clarence barged in the door and called my name.

"Ate!!" excited syang lumapit at niyakap ako. "Wow, ate ang ganda mo. Buti pumayag ka kay Kuya na isama ka nya sa ball" I smile and pat her head. Sinundan nang tingin ko kung nasaan si Drix, nakita ko sya malapit sa hagdan at naka sandal sa pader. Seryoso syang nakatingin sa akin.