Broken

Broken: Chapter 7

Hi atwe Jay, dahil pineressure mo ako, ayan tuloy. Latak. Sareeh na.

Wala nang edit-edit. Happy Graduation nyahahaha.

***

I pressed my lips in a thin line. Nung umpisa, sinisilip silip ko lang sya from the corner of my eye, pero di pa rin nya ako pinapansin. I got bored, now I'm blatantly staring at him. "Uy kuya"

Dedma. Nakatitig lang sya sa daan habang nag dadrive.

I sighed at tinusok ang pisngi nya. "Uy Drix-drix-siopao pansinin mo na kasi akooooo"

Walang reaksyon. Sa asar pinitik ko ilong nya. He flinched but never looked my way.

"Senpai notice me pleazzzzz," pang aasar ko lalo. "Pwede naman kasi tayo sa bahay mag dinner"

Hindi nya pa rin akong pinakikinggan at para lang akong nakikipag usap sa hangin. I slumped back my seat and crossed my arms. Grabe naman kasi, napapagod lang naman ako lumabas plus ang pangit kaya nang suot ko para sa mga fancy restaurants that he likes so much.

Nang makarating kami sa bahay, just like those days na nagagalit sya sa akin, nauna nanaman syang lumabas at di man lang ako binigyan nang second look. However, sya pa rin ang nagbitbit nang gamit ko. Deredretcho lang sya sa bahay KO. Of course, I still feel bad so i caught up with him and linked our arms together.

"Sorry na kassweee" He stopped his tracks just before we reach the door causing me to stop as well. Nakayuko sya at dahan dahang tumingin sa akin. Eyes no emotion, very stoic.

"Wala ka talagang naalala?" I gulped, ano nga bang date ngayon? Lately masyado akong busy to be even thinking about dates. Di ko naman maiiwasan na maging busy as a student lalo na lately na nagpapractice pa ako after school for volleyball buti na lang talaga at tapos na ang mga practice. Seeing my confused state, he pushed open the door.

"Congratulations Lliane!," nakangiting sabi ni mama at kinuha ang gamit ko mula kay kuya. "Ang galing mo daw, di napigilang magtext sa akin ni Rossi."

Instead of answering i just smiled. Hinigpitan ko ang kapit ko sa kaliwang braso ni kuya pero ayaw nya pa rin akong lingunin. Sabihin nya na lang kasi sa akin para di na sya mag inarte.

"Gutom na siguro kayo, hali na sa lamesa" mum ushered us in and led us to the dinner table. In the end i had to let go of his arm pero di nya pa rin talaga ako pinansin.

"Kapit tuko ka nanaman dyan sa kuya Drix mo," sabi ni mama at sinimangutan ako. "Ikaw naman kasi Drix wag mong masyadong binibaby yan si Lliane"

Kuya Drix smirked. "Hindi na po siguro, nagiging makalimutin na eh" nanlilisik ang mata ko syang tinitigan. ano ba kasi yung nakalimutan ko eh wala naman akong naaalala. Ni hindi ko nga alam ag date ngayon. Lately kasi masyado na akong naging busy sa school at fter school I still have to do volleyball practice na minsan ay umaabot hanggang 6:30 nanang gabi. Just like yesterday, tinapos ko lang ang homework ko at natulog na kaagad.

Tumaas ang kilay ni mama, not really understanding what's going on pero nginitian ko lang sya. Pabebe naman kasi yung isa dyan.

Moments later, tumayo si Kuya Drix at nagpaalam, halatang galit sa akin dahil dati rati pag nakakarating yan dito gustong mag istay as late as possible. Hindi narin inintriga ni mama ang ssue ata hinayaan na ako mag pahinga, huh, i wish i can though, kaso mapupuyat ata ako sa kakaisip sa "nakaliumtang" bagay na yan.