Flikken Maastricht seizoen 11 #wattys2016

Afl. 1.2 ''Smoor''

Eva pov

Bols gaat op het bed liggen, opeens merk ik dat ik alleen nog maar mijn onderbroek en bh aanheb. Ik probeer me te verzetten voor wat er straks gaat gebeuren, maar ik ben te zwak. Waarschijnlijk door de elektrische schok. Dan gaat hij op mij liggen, hij doet mijn bh en onderbroek uit en likt aan mijn nek. Dan verzamel ik al mijn kracht bij elkaar en spuug ik in zijn gezicht. Bols kijkt me boos aan, "ach Eva... Verpest dit moment nou niet... Hier heb ik maanden op gewacht" zegt hij charmant. Ik kijk hem boos aan, recht in zijn ogen, zijn walgelijke ogen. Hij trekt zijn boxer uit en gaat het bed op en pronkt met zijn geslachtsdeel. Ik wend mijn blik van hem af. Dan gaat hij weer op het bed liggen. Klaar om te beginnen. Zijn hand gaat naar mijn borst als hij weer op mij gaat liggen. Hij streelt mijn haren zacht, "wacht maar. Wolfs komt wel!" roep ik, ook al weet ik dat hij waarschijnlijk niet eens weet wat er aan de hand is. "Ach meid. Wolfs is nog geen eens in Nederland" zegt Bols dan. Ik schrik. Wat?! "Hij heeft zijn dochter uit de gevangenis laten ontsnappen en ze zijn naar Brazilië gevlucht" gaat hij verder op een irritante toon. "Wat... Wolfs... Maar..." stotter ik, Bols doet zijn vinger op mijn lippen. "Die slijmbal trapte zo in mijn plannetje. Dat hij niet beter wist. Commanderen, dat is het enige wat hij kan. Maar jij... Jij bent ver boven zijn klasse. 1Ste klas!", Bols legt zijn hand op mijn wang en zoent me. "Jij klootzak! Jij verdient mij niet. Wolfs wel! Jij..." zeg ik kwaad. Dan pakt Bols een taser en houd die bij mijn keel. Dan word alles zwart.