Esther pov
We zijn een stuk weggerend van de brandende huizen en zijn nu bij het bos. We lopen nu en ik begin moe te worden. Ik zie dat het meisje moeite heeft om haar ogen open te houden.
'Zal ik je optillen?' Ik kniel voor het meisje neer, die ik al best lang ken door Bols, en kijk haar vragend aan. Langzaam knikt ze en slaat haar armen om mijn nek. Ik til haar op en we lopen weer verder. Het meisje heeft haar ogen gesloten en ik wrijf zachtjes over haar rug.
'Hoe lang is het nog naar de receptie van de camping?' Draai ik me om naar Eva en Wolfs.
'Lang,' antwoord Wolfs.
'Oh oké...' Ik zucht en we lopen nog verder door. Na anderhalf uur stoppen we om uit te rusten. Ik ga op de grond zitten en zet het meisje op mijn schoot. Ik sla mijn armen beschermend om haar heen. Ze slaapt nog steeds...
JE LEEST
Flikken Maastricht seizoen 11 #wattys2016
FanfictionNadat Wolfs en Fleur naar Brazilië zijn gevlucht is er niemand meer die weet dat Bols niet te vertrouwen is. Marion, Romeo en Mechels weten van niks als Eva opgesloten zit in het safehouse en verkracht word door Bols. Kan iemand haar nog redden? ...
