Flikken Maastricht seizoen 11 #wattys2016

Afl. 3.5 ''Ontspanning''

Eva pov

We lopen nog een poosje verder, maar dan merk ik dat ik weer moe begin te worden. De gebeurtenissen van de afgelopen tijd hebben me moe gemaakt.

'Zullen we teruggaan, Wolfs?' stel ik voor. Wolfs knikt met een glimlach en slaat zijn arm om mij heen. Dan lopen we terug naar het huisje. Eenmaal bij het huisje ga ik direct op de bank zitten. Ik ben kapot. Wolfs schud lachend zijn hoofd. Dan horen we kabaal van de buren. Ik kijk Wolfs geschrokken aan.

'Het zal wel niks zijn,' zegt hij. Ik knik en ga op de bank liggen. Niet veel later komt Wolfs aanlopen met een glas chocomel en koffie voor zichzelf. Ik glimlach dankbaar en neem een paar slokken van de chocomel.

'Wat gaan we morgen doen?' vraag ik aan hem.

'We kunnen gaan zwemmen, maar ook gaan kanoën,' antwoord hij. Ik denk na.

'Doe maar kanoën dan,' antwoord ik. Door de blauwe plekken ziet het er niet uit als we gaan zwemmen, daarom wil ik het liever niet. En ik heb eigenlijk ook een hekel aan zwemmen. Soms is het wel leuk, maar niet als je er niet uit ziet.