Wolfs pov
Ik klop ongeduldig op de deur. Na een aantal minuten doet er een man open.
'Mag ik u vragen om de muziek wat zachter te zetten? Wij hebben er last van,' leg ik uit met een blik naar ons huisje.
'Natuurlijk. Ik zal het vragen aan mijn dochter.' Met die woorden word de deur dichtgegooid. Nog even blijf ik staan. Er klinkt geschreeuw vanuit het huisje. Een harde klap volgt. Niet lang daarna hoor ik gegil van iemand. Geen idee wie. Ik loop snel weer terug naar ons huisje.
Eva pov
'Wat bezielt je om daarheen te gaan? Er had wel iets ergs kunnen gebeuren!' zeg ik boos tegen Wolfs. Ik loop voor hem uit naar binnen. Wolfs doet de deur achter zich op slot.
'Die man zou ervoor zorgen dat zijn dochter de muziek uitzet. Maar één ding snap ik niet... Nadat de deur werd dichtgegooid hoorde ik geschreeuw, een harde klap en gegil alsof iemand pijn leed,' legt Wolfs uit. Ik krijg tranen in mijn ogen en loop snel naar de bank. Ik weet nog hoe het voelde toen ik werd geslagen. Daarna gilde ik toen mijn ontvoerder hard in mij kwam. Misschien... Nee, dat kan niet. Dat kan gewoon niet. Dat mag niet.
'Gelukkig is de muziek nu uit.'
JE LEEST
Flikken Maastricht seizoen 11 #wattys2016
FanfictionNadat Wolfs en Fleur naar Brazilië zijn gevlucht is er niemand meer die weet dat Bols niet te vertrouwen is. Marion, Romeo en Mechels weten van niks als Eva opgesloten zit in het safehouse en verkracht word door Bols. Kan iemand haar nog redden? ...
