Flikken Maastricht seizoen 11 #wattys2016

Afl. 9.10 ''Bols''

Eva pov

Die avond gaan we om 12 uur naar bed. Sanne is ondertussen weer rustiger geworden en ik bleef in haar kamer tot ze in slaap viel. Esther en Dries slapen in de logeerkamer en ik heb helaas de cliffhanger van Moordvrouw gemist. Ik wilde niet dat Wolfs het ging verklappen, ik kan het morgen ook nog terugkijken tijdens de herhaling. Ik lig naast Wolfs, die al in slaap is gevallen. Langzaam sluit ik mijn ogen en probeer maar ook in slaap te vallen.

Sanne pov

Ik ben alweer wakker geworden van een nachtmerrie. Deze keer weer over Bols, maar ook over Alex, de eigenaar van het huis in de Ardennen. Ik ben zo bang voor Bols, het liefste zou ik bij Eva willen slapen. Maar dat zeg ik maar niet. Ze moet niet alles weten, dat zou haar in gevaar brengen, daarom ben ik ook in gevaar. Omdat ik teveel weet, over Bols en Alex en over hun verleden. Over de vrouw van Bols en Bols zijn 3 zonen. Ik lig maar te woelen in het bed. Ik weet namelijk nog meer... En ik durf het maar niet te zeggen. Toch weet ik diep vanbinnen dat ik het wel moet zeggen. Morgenochtend ga ik het zeggen, ik probeer weer te slapen. Maar het lukt maar niet. Nu. Ik ga het nu zeggen. Ik sta op uit mijn bed en open de deur van mijn kamer richting de kamer van Eva en Wolfs, die tegenover mijn kamer is. Ik adem diep in en uit en maak me klaar om hem te openen. Vanaf nu gaat alles veranderen, denk ik. Langzaam doe ik mijn hand op de deurkruk. Uit het niets word ik bij mijn armen gegrepen en houd iemand zijn hand voor mijn mond. Ik wil gillen en schreeuwen, maar ik voel me zwak worden. Ik word langzaam meegenomen, en ik weet door wie, ik weet het maar al te goed.