Hayalet Tren(KİTAP OLDU)

Bölüm 1

Acı verdiği hâlde bırakılmayan alışkanlıklar vardır ve yaşam, bunların en çok bağımlılık yapan türüdür.

Mevzu bahis benim hayatım olunca söze böyle başlamak hiç de abes olmasa gerek.

İçinde bulunduğum duruma bakılırsa cenazeme derisini pirelerin parsellediği sokak köpeklerinden başka kimse katılmayacak. Zira son birkaç yıldır şu divane ömrüm sokaklarda tükendi.

Çoğu kez parkta bir bank köşesinde sabahladım ve baş aşağı duran yarasalarınki kadar tedirgin uykulara daldım. Tıpkı sakin kasabaların topraklı yollarında çürümeye bırakılmış hurda araçlar gibiyim.

Çoğu zaman aklıma bu bedbaht hayatı bırakıp her şeye en başından başlamak geliyor. Herkes gibi düşük maaşlı bir işte çalışıp evlenmek ve ömre zulüm afacanlar dünyaya getirmek isterim. Gel gelelim şu sersem aklım yüzünden düzenli hiçbir işte tutunamıyorum.

Aklımı ele geçiren bir sürü delilik alameti nedeniyle her türlü işten ötelendim. Lakin yine de yılmadım ve şehrin en ağır işlerini kimsenin kabul etmeyeceği fiyatlar karşılığında yapmaya razı oldum.

Örneğin hamallık yaptım. Bir apartman dairesinin yegâne gıdası olan pahalı eşyaları, başka bir apartmanın metrelerce yukarıdaki midesine taşıdım. Tüm bu zahmete karşılık aldığım para, şehrin orta sınıf bir restoranında doygunluk hissi verecek bir akşam yemeğine tekabül ediyordu ancak.

Bir süre sonra vücudum bu durumu taşımaz oldu. Öyle ki iş kelimesini duyduğum an midem bulanmaya başlıyordu.

Böylece yağmurlu bir hafta sonu bedenime ait tüm olumlu duygular kapımı çaldılar ve bana son kullanma tarihlerinin geçtiğini söylediler.

Ben de tüm histerik dürtülerimi, hayatı yaşanır kılan düşüncelerimi olduğum yere bıraktım ve kendimi sokaklara attım. Kendimi tek huzurlu hissettiğim eylem biçimi başıboş dolaşmak olmuştu.

Artık birçokları için bir deliydim...