Gözlerimi açtığımda altın çeşmenin başındaydım. Kalbim bu defa mutlulukla çarpıyordu ve içimde hâlâ rüyadan kalan o huzurlu duygular vardı. Trene binmeden önceki sefil hayatım, trende yaşananlar, az önceki sohbet... Daha önce aklıma gelen ne varsa anlamını yitirmişti. Az önce gördüğüm bu rüya adeta tek gerçeğim olmuştu. Bu ruh hâliyle, beni izleyen kalabalığa baktım. Sonra Kenan yanı başıma geldi ve beni kolumdan tutarak doğrulmama yardımcı oldu.
"Şimdi anladın mı arkadaş buradakilerin neden bir türlü trenden inemediğini? Bu vagonların yasaları başka... Gördüklerinin ardı, bildiklerinin ötesi var. İnmek böylesine zorken vagonların sonuna gitmek, 'Ben diğer vagona geçmek istiyorum' demek kadar kolay. Lakin gel gelelim burada yaşadıkların, bazen insana bu cümleyi dahi kurduramayacak türden."
Kenan'ın gözlerine baktım ve başımı salladım. O tatlı rüyadan herhangi bir eser kalıp kalmadığını anlamak için avuçlarımı burnuma götürerek kokladım. Ancak hepsi altın rengi kurnanın mermer yüzeyinde kalmıştı.
Elimi Kenan'ın omzuna koydum:
"İnanır mısın Kenan, yediğim yemeğin karnımı doyurduğunu dahi hissettim. Böyle bir rüya olamaz, mümkün değil."
Kenan gülümsedi:
"Anlıyorum seni arkadaş. Haydi biraz toparlan da karnını doyuralım, sen açsın belli ki."
Elimle, istemem, der gibi bir işaret yaptım ve olduğum yerde az önceki hislerin güzelliğini hatırlamaya çalıştım. Ancak Kenan, bana yemek bulmaya kararlıydı. Şöyle başını kaldırdı ve etrafa baktı.
Vagonun içinde mutfağa benzer bir yer görmemiştim. Tahminimce yemekler diğer vagondan getiriliyordu. Çok geçmeden tahmin ettiğim gibi oldu. Yeni tanıştığım iri arkadaşım kondüktöre bakıp yemek getirmesini söylüyordu ki kolundan çekip onu susturdum.
"Gerçekten şu an bir şey yemek istemiyorum arkadaş. Az önce yaşadıklarımın tadını çıkartmak istiyorum, kafamı dağıtma lütfen."
Söylediklerim Kenan'ı ikna etmişti. Kondüktöre özür dilediğine dair bir işaret yaptı ve yanıma oturdu. "Demek gelecekten bir gün gördün. Daha önce hiç kimse böyle bir şeyden söz etmemişti doğrusu." "Evet, öyle olsa gerek. Çünkü gördüğüm rüyada şimdiki kadar genç değildim. Üstelik evliydim ve bir de kızım vardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayalet Tren(KİTAP OLDU)
Fantasy"Hayat, aslında aldığımız nefeslerin değil, nefesimizi kesen anların toplamıdır." Yaşamımdaki her şey rayında giderken aklının ona oynadığı oyunlar sebebiyle bir anda elindekileri, sevdiğini, hayallerini kaybeden genç bir adamın sıra dışı hikâyesi...
