DANIELLE
parang tanga na nakatitig lang ako sa kisame ilang taon? ilang gabi nga ba? o araw? gaanu nga ba yung lalim at pait ng ginawa nya sa akin...pero...bawat halik at panakaw na haplos nya yun pa lang bawi na sya...gosh am i going crazy? siguro oo nga dahil para akong tanga na naghihintay mag 8pm para kainin ang sandwich na binigay nya sa akin kanina pa ako nakahiga sa sofa ng pad ko nagiisip pero wala naman talagang iniisip kundi sya lang...haist this is wrong...i have life now at di ko pwede itapon ang sariling binuo ko nang wala sya...pero pwede naman bumuo ng bago kasama sya...palm face na tumayo ako at nagpasyang lumabas yet parang my sariling isip ang mga mata ko na kusang dumapo sa sandwich at parang nakikita ko doon ang mukha ni Apple i wanted to grab it but i fight the urge i took a deep breath and walk out my pad i need some fresh air...
there is a park near my place habang naglalakad ako i tried to remember what i've been through...
two months na ako sa Cali yet i choose to have a place of mine kesa naman sa place ng parents ko mag stay don't get me wrong maganda na relationship ko sa parents ko siguro nasanay na ako mag-isa at isa pa i still cry parang ngayon paulit ulit ko pa rin tinatanong ang sarili ko saan ako nagkamali? kulang ba ako? o sadyang hindi ako sapat para sa relasyon namin? mali ba ang mangarap akong sya na ang makasama ko hanggang huli?hindi sinasadyang kumawala ang luhang parati kong pinipigilan...gaya ng mga masasayang alaalang paulit ulit na bumabalik sa akin kahit anung pigil ko...
i sat on the bench kung saan tanaw ko ang mga batang naglalaro minsan naiisip ko na sana naging bata na lang ako kung saan i will not feel this kind of pain...i wipe my tears and hugged myself while watching how happy those kids running and chasing each other...
chasing...
yes secretly i am hoping she will chase me right after what i did nung graduation day namin... ilan beses ba akong umasa na darating sya sa coffee shop o sa place ko para habulin ako at sabihin na ayusin na namin ang lahat yet hindi yun nangyari...i stop praying...cause i don't believe anymore...yun lang...sya lang hindi pa ibinigay...i struggle in life and even sa love yun pa rin...bakit ba kasi hindi na lang naging simple ang love story ko...yung tipong mahal ko at mahal nya rin ako at kami lang hanggang huli...
i look desperately sa langit...can the pain just stop?anu ba ang hinihintay ko ang sorry nya? o sya mismo?
"ADI'S CALLING"
mapait ang ngiti ko looking at my screen tingnan mo nga naman oh timing talaga si Adi, i pressed the answer botton i might as well talk to her para mawala naman kahit saglit lang si Apple sa isip ko...
"Hey Dee i kinda met a guy" halata ang sigla sa boses nya
"and????" pilit ko na pinasigla ang boses ko
"well mukhang serious guy but then...."
"then?"
"mukhang masyadong big time eh but he got me when he said na kalimutan ang dapat kalimutan dahil magsisimula na ang dapat simulan" hindi ko man sya nakikita i know shes making face maybe Adi like the guy so much para ikwento nya ito sa akin since Adi aint the dating type but the guy has a point i instantly like him
"well you've got to know him and just see malay mo pang big time ka" then i smiled ilang minuto pa kaming nagkwentuhan bago nagpaalaman, minsan naiisip ko sana i was just strong as Adi...
strong ka naman Danny ayaw mo lang...
nagpasya akong umuwi i grab a cup of coffee on my way while sipping halos masamid na ako nung makita ko yung banner sa isang shop "HEY YOU IT WAS NEVER THE LOVE WHO BROKE YOUR HEART IT'S THE PERSON"
i shook my head off and for the first time i feel quite good...
BINABASA MO ANG
love me again gorgeous <completed book2 of fall for me gorgeous>
Storie d'amoreAPPLE DREW YUZON IS ONE OF THE SUCCESSFUL HEIRESS IN THE COUNTRY SHE HAS EVERYTHING SHE EVER DREAM OF HAVING EXCEPT FOR ONE... HOPING TO WIN THE GAME SHE STARTED FEW YEARS AGO, HOW CAN SHE TAKE BACK WHAT IS HERS IF THE PERSON IS BOUND TO MARRY SOMEO...