Let Me Be The One

Chapter 6 - 3F

Nicolo

buti na lang hindi masyado mainit. tama lang ang sikat ng araw. may malamig din na ihip ng hangin paminsan minsan. tapos makakakita ka ng ganun kagandang dalaga. mataray nga. pero maganda talaga siya. anu ba, nicolo! hunos dili muna. kailangan mapuntahan muna si sir. may mga plano pa ngayon.

nilakad ko ang isang kalye na puro magagarang kotse na nakaparada sa labas. sa di kalayuan nakita ko ang malaking building ng eskwelahan. isa ito sa mga kilalang eskwelahan para sa mga mayayaman. patuloy kong nilakad hanggang matanaw ko ang front gate nito na nakaharap sa kalsada. hindi rin tinipid ang pinagkagastusan para sa school na ito. napakayaman siguro ng may ari nitong school na ito. hay... kung meron din sana ako ganung karaming pera.

"nics!" sigaw ni sir habang palabas siya ng gate ng school, kumakaway sa akin.

kumaway ako habang patakbong pumunta sa kanya. itong si sir nestor talaga. kahit nakilala ko sa bar at aminadong bading, hindi halata.

si sir nestor ay isa sa mga professor sa the villa academy. nasa 5'8. nasa 40+, pero di halatan ang edad. mukha lang siyang mas nakakatandang kapatid. di katabaan, di rin kapayatan. kung tutuusin nga, gwapo pa nga si sir eh. disente tingan, pero pag magkakilala na kayo, makwento. kalog pero pag tinamaan ng topak, napakaseryoso. hirap nga siya basahin minsan. pero napakabait at maalalahanin. ang tinuturo raw niya ay english at literature. mahilig daw siya mag discuss ng mga kwento sa mga class niya. approachable kaya malapit sa mga estudyante niya.

"sir, sorry nalate ako" sabi ko habang papalapit na kumakamot sa batok ko.

"haller, ok lang yun nics. no problem" sagot nito ng nakangiti.

"halika lunch muna tayo" yaya nito habang hila ako sa kamay.

"sir, yung itatanong ko" simula ko.

"mamaya na. habang kumakain tayo" ngiti nito habang sinusundan ko papunta sa isang resto na malapit sa school.

ramdam ko ang mga pagtingin ng mga tao sa amin. ngayon ko lang napag tanto na masyado palang casual ang attire ko. tapos eto si sir, naka polo shirt, pormal na pantalon, balat na sapatos. idagdag mo pa ang salamin niyang suot at ang mga school record na dala niya. parang kitang kita ko ang pagkaka iba namin. siya propesyonal. ako, etong isang bayaring lalaki.

"sir, dito talaga tayo kakain? daming nakatingin sa atin..." simula ko habang papaupo kami sa isang mesa sa loob ng restaurant sa may bandang sulok.

naupo si sir nestor sa may upuan na nakatalikod sa isang pader ng lugar n yun. ako naman ay naupo sa harap niya, nakatalikod sa mga taong ramdam ko ang tingin sa amin. nagtatrabaho ako sa loob ng isang bar na laging may nakatingin sa akin... ng halos walang damit. pero iba ito. hindi ko ito territoryo. hindi ko ito mundo. pakiramdam ko wala ako sa lugar.

dahandahan kong tinanggal ang shades ko at inilagay yun sa may mesa katabi ng menu sa harap ko.

"boss, anong special niyo ngayon?" sabi ni sir sa may waiter na nakatalikod sa may malapit sa amin na nag aayos ng isang mesa sa tabi.

"uy! sir nestor... musta po... mukhang may kasama kayo ngayon... ang special po natin ngayon ay creamy forest mushroom soup... and black velvet cake for today sir." sagot ng waiter habang nakatingi sa amin.

"ikaw pala yan bill... sige tawagin ka na lang mamaya pag order na kami... pwedeng humingi muna ng dalawang iced water... salamat" ngiting sagot ni sir bago umalis yung waiter.

binuklat ni sir yung menu na nasa mesa kanina pa. mukhang di ko siya makaka usap nga ng matino habang di pa kami kumakain. kung sa bagay may pagka gutom na nga ako ngayon. kanina pa pala ako kumain. gutom ba talaga ito o kaba? bakit naman ako kinakabahan? makapag basa na nga ng menu.