Zoraki Evlilik -ALSEL

37- Her şey güzel olacak.

Yorgun bakışlarını bana çevirdi.

Beni kendisine daha da fazla bastırıp;

'' Her şey güzel olacak, Burak iyileşecek, Savaş ve Nazlı evlenecek bizim küçük prensesimiz sağlıklı bir şekilde dünyaya gelecek, işte o zaman güzelim dünyanın en mutlu insanları olacağız ''

'' Umarım ''

'' Yorgun görünüyorsun biraz uyu ''

'' Sen de yorgun gözüküyorsun sende uyu ''

'' Sen git ben sonra gelirim zaten Burak uyanmadan uyuyamam '' 

Yanağına küçük bir öpücük kondurup Buse'nin kaldığı odaya ilerledim.

*

Aradan geçen uzun süre içinde yanımda bir hareketlilik hissetim.

Arkamı döndüğümde yorgun mavilerle karşılaştım.

'' Sen iyi misin ''

'' Çok çalışıyorum biliyorsun uykuya zaman yok şimdi susalım lütfen bir kaç saat uykuya ihtiyacım var. ''

Kollarını belime sarıp çenesini sırtıma yasladı.

'' Çok güzel kokuyorsun '' diye fısıldadı.

Cevap vermek yerine derince bir iç çektim.

Bir kaç dakika sonra Ali'nin düzenli nefes alış verişinden uyuduğunu anladım.

Uyanmamasına dikkat ederek ona döndüm.

Kaşlarını hafif çatmış dudaklarını aralamıştı, belimdeki ellerini hiç oynatmıyordu.

'' Hayır '' diye mırıldandı uykusunda.

'' Asla böyle bir şey olmadı '' mırıldanırken bir yandan da kafasını sağa sola sallıyordu.

'' Ona söyleme ''

Terlemeye başladığında gözlerimi büyüttüm. Kabus görüyordu sanırım.

'' Ali '' Kolundan durttüm, büyük bir hızla ayağa kalkıp derin nefesler almaya başladı.

Kafasını bana çevirip sımsıkı sarıldı.

'' Seni çok seviyorum ''

Şaşkınlıkla elimi boynuna koydum, '' Bende seni çok seviyorum ''

'' Kabus mu gördün ''

Alnındaki terleri silip kafasını salladı.

'' Anlatmak ister misin ''

'' Boşver güzelim saçma bir şeydi zaten gel Buse'ye bakalım ''

Ayağa kalktım, ama aklım söylediklerine takılmıştı.

Dışarıya çıktığımızda Buse koltuğa oturmuş Melek'le ilgileniyordu.

Yüzünde buruk bir gülümseme vardı, kim bilir neler düşünüyordu.

Yoğun bakım odasından doktor çıkınca Buse Meleği dikkatlice bana verip ayağa kalktı.

'' Durumu nasıl '' sesi endişenin doruklarında gibiydi.

'' Burak beyin durumu oldukça iyi merak edilecek bir şey yok az sonra uyanır geçmiş olsun ''

Nazlı ve Buse sıkıca sarıldıklarında bende Meleği öptüm.

*

Aradan geçen yarım saat sonra tüm aile Burak'ın odasına toplanmış,onun uyanmasını bekliyorduk.

Sonunda kıpırdanmaya başladığında Buse heyecanla yerinden doğruldu.

'' Hayatım ''

Burak yavaşça gözlerini araladı.

Ve ağzından çıkan ilk kelime hepimizi şok  etmişti;

'' Pardon siz kimsiniz ''

Birbirimize anlamsız bakışlar atarken Burak gülmeye başladı.

'' Gerçekten delisiniz ''

'' S-sen şaka mı y-yaptın '' Buse ağladı ağlayacak durumdaydı.

'' Tabi ki ben seni unutur muyum hiç ''

Buse ona sıkıca sarıldığında ikisininde kolu alçıda olduğu için aynı anda bağırdılar;

'' Pardon hayatım ''

*

Burak yarın taburcu oluyordu Buse onun yanındaydı ve  Melek'te annesinin yanından ayrıldığı an ağlamaya başlıyordu.

Eve vardığımızda kendimi koltuğa bıraktım.

Ali gelip yanıma oturdu.

'' Her şey güzelleşmeye başladı bile değil mi ''

Sıcacık gülümsüyordu.

'' Öyle oldu . ''

'' Benim küçük prensesim de doğduğunda her şey mükemmel olacak ''

Kafamı omzuna koyup gözlerimi kapattım.

'' Sanırım uyuyacağım ''

Gözlerimi açıp ona baktım, ama o gözlerini kapatmıştı.

Hafifçe dürttüm mırıldandı ama uyanmadı.

'' Ali ''

'' Selin bırak biraz uyuyayım ya ''

'' Kalksana ''

Ofladı ve gözlerini açtı.

Gözlerimi kapatarak gülümsedim.

'' Benim canım çilek çekti ''