Zoraki Evlilik -ALSEL

33

1 ay sonra

Her şey iyi gidiyordu.

Melek gayet sağlıklıydı.

Benim prensesiminde rahatı yerindeydi.

Ayaz tımarhaneye kapatılmıştı.

Ve büyüyen karnım yüzünden hiç bir şeye sığamıyordum.

'' Selin aşağı gelebilir misin hayatım ''

'' Geliyorum '' diye bağırdım.

Kesinlikle acıkmıştı.

Aşağı indiğimde annem ve babamı görmemle durmam bir oldu.

'' Kızım '' dedi annem.

İstemsizce güldüm.

'' Kızım mı ''

Kaç aydır beni arayıp sormuyordu şimdi neden gelmişti ?

'' B-ben çok üzgünüm ''

'' Olmalısın '' diye bağırdım.

'' Benim başıma neler geldi sen biliyor musun ? kaç hafta komada kaldım, kalbim durdu ama sen yanımda olmak yerine arkadaşlarınla gezmeyi seçtin ''

'' Sel-''

'' Dinle bebeğimin olacağını öğrendiğimde heycanla anlatamadım sana çünkü telefonuna ulaşılamıyordu. Tam 9 aydır aramadın şimdi de gelmiş kızım diyorsun sence buna hakkın var mı ''

'' Selin dinle lütfen '' dedi bu sefer babam.

'' Senin beni annemin aksine sevdiğini sanırdım baba. Ama yanılmışım. Siz sadece kendinizi düşünen 2 bencil insansınız şimdi lütfen gidin ''

'' Anlatmamız gereken şeyler var lütfen ''

Tam ağzımı açmıştım ki;

'' Buyrun geçin '' dedi ali.

Sinirle ona baktım, omuz silkti.

Salona gidip sevgili anne ve babacığımın (!) karşısına oturdum.

'' Dinliyorum ''

Annem derin bir nefes aldı.

'' Biz Amerika'ya taşınıyoruz ''

'' Taşının bana ne bundan ''

'' Bir daha dönmeyi de düşünmüyoruz ''

Sıkıntıyla nefes verdim.

'' Sadede gelsek ''

'' Gitmeden önce bunu söylemezsek olmayacağını düşündük yıllardık söyleyemedik üzgünüm ''

Daha az konuşsa olmaz mıydı sanki ?

'' Selin sen bizim gerçek çocuğumuz değildin ''

Duyduklarım şok etkisi yaratmıştı.

'' N-ne d-diyorsun ''

Nefes alamıyordum.

Bunu benden nasıl saklayabil mişlerdi ?

Boş duvara bakmaya başladım. Konuşamıyordum. Sesleri duyuyordum ama cevap veremiyordum.

Gözümden bir damla yaş düştü.

'' Gerçek çocuğunuz olup olmamam umrumda mı sanıyordun değil şimdi gitseniz iyi olur ''

Sesim tahmin ettiğimden de güçlü çıkmıştı. İçim paramparçaydı ama.

Yavaşça kalkıp gittiler.

Kapı kapandığı an hıçkırarak ağlamaya başladım.

Ali koşarak yanıma gelip bana sarıldı. İhtiyacım olan tek şeydi zaten.

'' Sakin ol güzelim ''

'' B-beni yıllarca kandırmışlar ''

'' Yıllarca kendimi paraladım annem beni neden sevmiyor diye. İlkokulda toplantı olurdu herkesin annesi gelirdi benim için de aşçımız Oya teyze. İlk aşık olduğum zaman yanımda anlatacağım kimsem yoktu benim. Her gece ağlardım. Büyüyünce umursamıyormuş gibi yapmaya başladım ama hep içime attım. Bana söyleselerdi ben bilseydim bu kadar üzülmezdim. ''

Daha fazla ağlamaya başladığımda beni kendine daha fazla bastırdı.

'' Ben hep yanındayım seni asla bırakmam bunu bil tamam mı ? sen ben kızımız hep mutlu olacağız üzülme sen ''

Mavinin en güzel tonu olan gözlerine baktım.

Güldü. '' Kalk bakalım hem ben açım ''

Güldüm.

'' Hiç doymaz mısın sen ''

Düşünüyormuş gibi yaptı.

Kafasını iki yana sallayıp '' Hayır '' dedi.

*

Yemeği yedikten sonra bulaşıkları halledip odama çıktım.

Biraz yalnız kalıp düşünmeye ihtiyacım vardı.

Yatağa oturup göbeğimin el verdiğince bağdaş kurdum.

Çekmeceyi açıp günlüğümü çıkardım.

Ona en son yazdığımda 15 yaşındaydım.

İlk o zaman aşık olmuştum ama Annem yine yanımda değildi.

Yazmaya başladım. İçimde biriken öyle çok şey vardı ki nefes alamaz duruma gelmiştim.

Şu zamanlar doğum heyecanı sarmıştı. Meleği gördükçe içim kıpır kıpır oluyordu.

Bir de buna gerçek ailemin kim olduğu eklenmişti ?

Şu doğumu bir atlatayım bu işin peşini bırakmayacaktım.

*

Sabah yanağımda hissetiğim dudaklarla gözlerimi açtım.

'' Hadi uyan güzelim geç oldu Birazdan Buse'ler gelecek. ''

Evet bugün yiğenim geliyordu.

'' Canım ben evi toplarken sen pastaneden bir şeyler alır mısın ''

'' Tamam fazla yorma kendini ''

Güldüm.

'' Yormam ''

Ne zamandır bölüm yayınlamıyorum. Sonunda yayınladım. Yeni bölümün gelmesi biraz uzun sürecek şimdiden kusura bakmayın. 2 haftalık bir sınav marotonuna girdik ama ben kısa kısa yazmaya başladım bile.

Bölümü nasıl buldunuz vote ve yorum.