Zoraki Evlilik -ALSEL

36

Buse'den

Başımda katlanılmaz bir acı vardı. Bacaklarımı saymıyorum bile. Elimi sızlayarak karnıma götürdüm elime bulaşan sıvı ile yüzümü buruşturdum.

Gözlerimi açmaya mecalim yoktu.

Gözümün önüne Meleğimin yüzü geldi. Küçük elleri, burnu o güzel bakan gözleri...

Sonra Burak...

O Nasıldı ?

Güçlükle gözlerimi açıp kanlar içinde yatan kocama baktım.

'' Burak uyan ''

Sesim çok çaresiz çıkmıştı.

'' Lütfen, lütfen beni bırakma ''

Cevap vermiyordu.

'' Bizi bırakamazsın lütfen hayatım uyan Melek bizi bekliyor ''

Onu şimdiden özlemiştim.

'' Lütfen ''

Yalvarıp, ağlıyordum.

Bir kaç dakika sonra siren sesleri sokağın başında duyuldu.

Saniyeler sonra üzerimden büyük bir yükün kaldırıldığını hissetim.  Vucudum Soğuk zemine değdiğinde titedim.

'' Lütfen Burağı kurtarın '' Ayağa kalkmaya yeltendiğimde beni durdurdular.

'' Eşiniz iyi olacak şimdi sorduğum soruları cevaplayın ''

Kafamı salladım.

'' Adınız ''

'' BUSE ''

'' Bugün ayın kaçı Buse hanım  ''

'' 19 ''

'' Hangi aydayız peki ''

'' Kasım ''

Şu saçma soruları geçemez miydik ?

Boynuma bir şey taktıklarında gözlerimi kapattım.

Sedyeye alıp kaldırdıklarında zorla  da olsa kafamı kaldırıp hala arabanın içinde olan Burak'a baktım.

Göz yaşlarım hızla boşalmaya devam ederken, sımsıkı gözlerimi kapatıp tüm bunların bir rüya olmasını diledim.

1

Evet bu sadece bir rüya gözlerimi açacağım ve yok olacak.

2 

Sabah Meleğimin ağlama sesiyle uyanan Burak'ı göreceğim.

3

Hiç bir şey yok sadece bir rüya.

Gözlerimi açtığımda hala aynı manzara ile karşılaşmam canımı fazlasıyla yakmıştı.

*

Selin'den

'' Buse ve Burak kaza yapmış ''

'' N-nasıl olmuş ''

'' Bilmiyorum sen Melek'le kal ben hastaneye geçeceğim ''

'' Ara beni bende Meleği annemlere bırakıp gelirim ''

Hızla ceketimi alıp dışarıya çıktım.

Bir yandan taksi beklerken bir yandan Ali'ye ulaşmaya çalışıyordum.

'' Efendim güzelim ''

'' Ali ''

'' Sen ağladın mı ne oldu hemen anlat ''