Mutfağa geçtiler. Her biri sandalyesine oturdu.
"Bir kahve alabilir miyim?" diyen Arda'dan sonra Toprak'ta "Bana da bir kahve ver." demişti. Arda'ya ters bir bakış atarak konuştum.
"Kahve yok."
"Yok mu? İşte orada kör müsün? Çabuk kahve yap."
Toprak bana işaret parmağıyla kahvenin olduğu yeri gösterdi. Bende kafa sallayarak gidip kahveyi elime aldım. Paketin ağzını bıçakla açıp mutfak çöpüne doğru ilerledim "Ne yapıyorsun?" diye bağıran Toprak'ı umursamadan kahveyi çöpe boşalttım.
"Sabah sabah kahve kalp çarpıntısı yapar. Meyve suyu yaptım. Ayrıca saygılı konuşun Toprak Hanım."
"Kahve içmeden yapamam ben baba bir şey söyler misin artık!"
"Toprak otur ve yemeğini ye okula geç kalacaksınız." Diyen babasına buruk bir bakış atıp önüne döndü.
"Meyve suyunuzu için." Toprak ağzını tutamayarak benimle atışmaya devam etti.
"Git kahve al ve bana kahve yap!"
"Afiyet olsun efendim."
"Kahve istiyorum." Toprak'ın tek derdi beni pes ettirmekti sanırım.
"Meyve suyu."
"Kahve."
"Meyve suyu." Bize kıkırdayarak bakan Arda ve çocuklar kimin kazanacağını bekliyorlardı ki karışmadan izlemeye devam ediyorlardı.
"Kahve."
"Meyve suyu."
"Kahve ya kahve işte kahve istiyorum ben kahve."
"Meyve suyu efendim meyve suyu." Deyip ellerimi arkada birleştirerek omuz silktim.
Toprak bana gözleri kısık bir şekilde bakmaya başladı.
"İnatçı." Diye söylenen Toprak'a ithaf ederek aynı onun yaptığı gibi gözlerimi kısarak baktım.
"Cadı."
"Çokbilmiş."
"Sinir küpü."
"Ukala!" Burnumu dikleştirip bunu kendime iltifat kabul ettiğimi belli ederek bakmaya başladım. Toprak, bizi kahkahalarla izleyen kardeşlerine katılarak bıyık altından gülmeye başladı. Bende gülmemeye çalışsam da kendimi dizginleyememiş onlar gibi gülmeye başlamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
5 CADI 1 DADI
FanfictionYıllar önce eşini kaybeden Arda,beş çocuğu ile yaşamaktadır. Bakıcılar tarafından büyütülen çocukların aşırı yaramazlıkları gelen her bakıcıyı canından bezdirerek kaçırmaktadır. Eve yeni gelen bakıcıları da çocukların bu yaramazlıklarından nasibini...