5 CADI 1 DADI

16.Bölüm "Cezaya hazır mısın?"(düzenlendi.)

5 Cadı 1 Dadı..

Yazar: Yaren ARAS.
.
İnstagram : yrn. ars 👧

Bölüm : 16(ON ALTINCI BÖLÜM)

Bu bölüm Zeynep292tp ithaf ediyorum. 😘 güzel yorumları için teşekkür ediyorum.

Merhaba cadigiller ve Dadıgiller tayfası💋Nasılsınız bakalım? Neden msj atmıyorsunuz? Çok sıkılıyorum beyza hariç kimse msj atmıyor. 😁

Ve son olarak kitabımı arkadaşlarınıza önerir misiniz? Daha geniş bir aile olalım. Kim daha geniş bir aile olmak istemez ki😍😘😘😗😉

VOTE VE SATIR BAŞI YORUMLARI UNUTMAYALIM 💋💋

"Biz bu hayata kazanan taraf belli olsun diye kaybeden tarafı oynamaya gelmişiz."

TOPRAK:

Okula gitmek için kapının önünde beklemeye başladık. Tabi bizi yolcu eden dadımızla beraber! Peşimizden ayrılmıyordu mübarek. Biz nereye o oraya. Bir de hiç bitmeyen emirleri vardı ya! Nefret ediyordum ondan.

"Nerede kaldı bu servis!"

"Aynen ya üşüdüm."

Kumsal ve Okyanus homurdanmaya başladığında ben de sinirlenmeye başlamıştım. Saat sekize geliyordu ama servis hala ortalıkta yoktu.

"Gelir şimdi az sabır edin." Diyen dadımıza dönüp dil çıkarmak istedim. Ama yapmadım tabi ki. Hiç yapar mıyım?

Dil çıkardım. Dilimin dışarı da gören dadı sessizliğe büründü önce. Ardından bana tiksinircesine baktı. Ben de utanarak dilimi şalap diye içeri soktum. Utandı... Utandım.

Ne diyorum be! İyice delirdim. Kendi kendime hayaller kurmalar falan. Hayırdır diyensim geldi iç sese. Sonunda servis göründüğünde bir oh çektik. Üşümüştük canım. Servise bindik ve bize ayrılan yerlere oturduk. Servis hareket edince camdan dadımıza dil çıkardım. İçimde kalırdı vallahi!

Kısa bir sürede okula vardığımızda okulu hiç özlemediğimi fark ettim. Okulu kim özlerdi ki zaten? Deli derlerdi adama bir kere. Yalan mı? Servisten iniş yaptık ve Kumsal'ın kolundan tutarak peşimden sürükledim.

"Ya yavaş. Bu ne acele?"

"Sus be! Niye kızların sesi böyle cırtlak?" Dedim Kumsal'a sinirle bakarak.

"Bence de. Ben de anlamış değilim." Diyen sese arkamı döndüğüm de daha önce görmediğim bir çocuktu. Yani çocuk dediğime bakmayın, çocuk demeye bin şahit isteyen bir devdi. Evet, evet bir dev!

Kafamı kaldırdım, bacaklardayım kaldırdım, karnındaydım, kaldırdım omuzlardayım, kaldırdım ve evet sonunda yüzüne ulaştığım da denge mi sağlayamamış Kumsal'ın üzerine düşmüştüm. Başım dönmüştü be o kadar yükseğe bakınca!

"Ne oldu etkilendin mi?" Diye sessizce fısıldayan Kumsal'ı çimdikledim ve doğrularak hala bize bakmakta olan deve baktım. Sırıtıyordu. Hey en sevmediğim hareket!

Tabi ben yapmadığım sürece.

"Ne dedin ?"

"Duymadın mı?"

"Maalesef, ses uzaydan dünyaya gelene kadar yayıldığı için duyamadım." Dedim ellerimi belime koyarak. O da eğildi eğildi eğildi tam boyuma kadar geldiğinde ki hala gelemediği için bir dizini kırmak zorunda kalmıştı. Zoruma gitti mi? Hayır!