5 CADI 1 DADI

13.Bölüm"Oyunlar."(düzenlendi.)

5 Cadı 1 Dadı.

Yazar: Yaren ARAS.

İnstagram : yrn. ars 👧

Bölüm : 13(ON ÜÇÜNCÜ BÖLÜM)

multimedya: temsili

Bu bölüm lovaticcj ithaf ediyorum. 😘 güzel yorumları için teşekkür ediyorum.

VOTE VE SATIR BAŞI YORUMLARI UNUTMAYALIM 💋💋

"Akılsız başın cezasını çocuklar çeker."

TOPRAK;

Dünden bugüne her şey değişmişti. Artık eski Toprak gelmişti. Dadılardan nefret eden, onları kovmak için elinden geleni yapan, asla baş eğmeyen kişiliğim gelmişti.

Sabah olduğunda ilk uyanan ben olmuştum. Kalkar kalkmaz Çakıl hariç kardeşlerimi uyandırdım. İki üç homurdanmadan sonra onlarda ayaklandığında banyoya doğru ilerlediler.

"Hey! Banyo yok. Aşağı inelim."

Kardeşlerim bana döndüğünde sinirli bir şekilde kapıyı gösterdim.

"Ama dadı çok kızar." Diyen Okyanus'a kaşlarımı çatarak baktım.

"Hiç bir şey yapamaz. Şimdi uyuyordur ona güzel bir kahvaltı hazırlayalım."

"Ha o yüzden mi? Bana uyar."

Kumsal'a gözlerimi devirerek baktım. Elbette ki planımı onlarla paylaşacaktım fakat onların anlamasını bekliyordum. Ama nerde!

"Saçmalamayı kesin! Ne zaman gördünüz benim bir dadıya kahvaltı hazırladığımı?"

Ortamda sessizlik oluşunca, sonunda kardeşlerimin benim hangi dilde konuştuğumu ve anladığını gördüğüm de sinsice sırıttım.

"Ne var aklında Toprak? Bu... Bu dadımız diğer kadınlar gibi değil."

"Öyle! Tıpkı diğer kadınlar gibi."

"Ama?"

"Âmâsı yok Kumsal! Bana yardım ediyor musun, etmiyor musun?"

Kumsal başını yere eğerek düşündüğün de, ne hallere düştüğümüzü yeni fark ettim. Biz süper beşli dadı düşkünü mü olmuştuk? Ah! Akıl alır şey değildi.

Kumsal'ın hala düşündüğünü görünce sinirle homurdandım. Başımı sağa ve sola yatırarak içimden ona kadar saydım. Sinirimin geçmesi içindi bu saçmalamam. Psikiyatrimiz öyle önermişti.

Evet, biz psikiyatrik servis de görmüştük. Deli değildik ama kabul ediyorum birazcık cadıydık. Birazcık yani... O kadar!

Her neyse konumuz bu değil!

"Kumsal! Sinirlendirme beni."

"Ama neden yapıyoruz ki yani? Sebep söyle?"

"Duydum onları tamam mı? Sevmekten falan bahsediyorlardı."

Dediklerime ufak bir şok geçirmişlerdi. Kardeşlerime yalan söylememin hesabını da o dadıdan soracaktım artık. Allah affetsindi. Tövbe tövbe haşa!

"Ha!"

"Ya! Şimdi benimle misiniz?"

"Kesinlikle."