5 CADI 1 DADI

22.Bölüm "Sihir geri dönüyor☄"

5 Cadı 1 Dadı...

Yazar: Yaren ARAS

Bölüm : 22(YİRMİİKİNCİ BÖLÜM)

Bu bölümü sasanane1234 ithaf ediyorum. 😘 güzel yorumları için teşekkür ediyorum.

TOPRAK:

Korku... En sevmediğim, en nefret ettiğim duygu... Başbaşaydık. Korkuyordum. Babamın bakışlarıydı korkutan. Dadının bize son sözlerinden sonra arkasına bile bakmadan çıkıp gitmesi ve geri gelmemesi korkutuyordu. Kardeşlerimin buna sebep olduğum için benden nefret etmelerinden korkuyordum. Babamın beni affetmemesinden...

Evdeydik. Beş kardeş sıraya dizilmiş, tek ayak üzerinde bekliyorduk. Babam tepemizde bağırıyordu. Konuşmuyorduk . Ağlıyorduk. Yaptığımızın doğru olmadığını biliyorduk. Ama yapmak zorundaydık.

Babamın bitmek bilmeyen cümleleri bizi daha çok ağlatıyordu.

"Ya siz nasıl çocuklarsınız. Benim yanımda size çocuk demekten utanıyorum. Sizin çocuk olduğunuz halde bunları düşünmeniz benim ne aklıma gelirdi ne fikrime. Ne demek dadı seçmek. Seçtiniz mi ? Nasılmış dadı sevdiniz mi ? Onu kabul ettiniz mi? Ettiniz değil mi? Ama nerde dadı?  Kaçırdınız. Hem de kaçıp gitmesini istemediğiniz halde. Gitti. Mutsuz musunuz? Kaybettiniz değil mi? İstediğiniz olmadı değil mi ? Her zaman sizin istediğiniz olacak öyle değil mi ? Ne sanıyordunuz !?. Şaka olduğunu öğrenince, onu denemek için yaptığınızı öğrenince boynunuza sarılıp sizi seviyorum demesini mi? Bıktım... bıktım sizden. Kendimden bıktım. Baba olmaktan bıktım. Usandım yoruldum. Yapamıyorum. Baba olamıyorum. Size bakamıyorum. Tam buldum birini, size bakıyordu, bakacaktı, güzel yetiştirecekti, buna emindim. Sizde emindiniz ama naptınız, puff! Dadı yok, gitti. O da bıktı sizden bende bıktım... Bıktım anlıyor musunuz, herşeyden bıktım!"

"Asıl biz bıktık. Biz bıktık baba! Annelerimizin bizi bırakmasını biz istemedik. Bizi terk etmelerini biz istemedik. Ölmelerini biz istemedik. Ama oldu. Bir şekilde bırakıp gittiler. Annesizdik. Senin boyunu aşmış işlerin vardı. Babasızdık. Bir çocuğun hem annesiz hem babasız büyümesi kolay mı sanıyorsun! Ben söyleyeyim. Çok zor, çok zor baba, çok zor. Annemizin bizi terk etmesi ardından birini buldun evlendin. O kadının bize neler dediğini duymak ister misiniz? O kadının bize neler yaptırdığını duymak ister misin? Ben ve Kumsal'a size kim dayanır, iyi yapmış da terk etmiş, bende öyle yapacağım diyen kadına sen anne dememiz için bizi azarladığın günleri unuttun mu baba? Biz unutmadık. O da terk edip gitti. Üç kardeş kaldık. Başımıza dadı koydun. Ilk gelen dadı, bizi dövüyordu, ikinci dadı bize evi temizletiyordu, üçüncü dadı sen gelene kadar bizi korkutuyor, seni görünce meleğe dönüşüyordu. Dördüncü dadı beşinci dadı altıncı dadı... Hepsi aynıydı. Ama Ömür teyze anneydi. O gelince eve huzur gelmişti. Onu çok sevmiştik o da bizi çok sevmişti. Ama noldu? Noldu baba, oda bizi terk etti.  O da gitti, hemde geriye sana iki yük daha ekleyerek. Beş kardeştik. Artık ne bir dadı görmek istiyordum ne de bir kadın. Sen dadı getirdikçe biz onlarla uğraştık. Sen getirdikçe biz kaçırdık. Niye baba? Eğlence olsun diye mi? Kim eğlenecek diye babasını üzer? Baba biz kendimizi koruduk. Biz yapmasak onlar yapacaktı. Hepsi aynıydı. Oniki! Biz bıktık dedik sana anlattık.  Sen gidip onüçüncü dadıyı getirdin. O zaman onun da aynı olduğunu sanıyorduk. Yanıldık. Emin olmak istedik. O kadına... O kadına öyle bir bakıyordun ki baba, biliyordum, hissetmiştim. Ondan hoşlanıyordun, hatta seviyordun. Onunla evlenmek isteyecektin. Belki şimdi olmayacaktı ama olacaktı baba. Ben kendi annemi görmedim ama Ömür teyzeye duyduğun aşkı gördüm. Neler yaptığını, bakışlarını, konuşmanı... Biliyorum işte.  Aynısı bu dadıya da oldu. Belki şimdi belki sonra, sen o kadını anne diye getirecektin. Biz... Biz sadece onun gerçekten bizi önemseyip önemsemediğini öğrenmek için yaptık. Çünkü o da senden hoşlanıyordu. Bize iyi davranması sana olan hoşlantıdan mıydı? Bunu anlayamıyorduk.  Çünkü o bir iyiydi gülüyordu, bir kötüydü bağırıyordu. Ve bunları senin yanında yapıyordu. Kafamız karışıktı. Emin olmak istedik. O kadının... O kadının, annemiz ... annemiz ol-"