The maid next door.

40. Batangas

A/n.
Here's the continuation :)

" Ano ba nique! Uuwi na ko"
Pagpupumiglas ni Yvonnie ng bigla syang hawakan nito.

" You heard me, iuuwi na kita"
Depensa ni nique habang mahigpit ang pagkakahawak kay yvonnie

" kaya ko magcommute mag isa!"

" Yvs, kung tungkol to sa nangyare kanina, I'm sorry. Wala lang ako masabi kanina.."

" Wala? Weh? Pwede mo'ng sabihin na ..classmate o kaya kapit bahay! Bakit maid? Saka sinabi mo kanina na wala sa kontrata yun? Nandun kaya! Hindi lang naka lagay na... Mateterminate ako sa pagiging maid mo pero malinaw na nakalagay dun walang makaka alam... Iniingatan ko ang pangalan ng daddy ko tapos ganun mo lang ako ilalaglag?.."

" kaya nga sorry na."

" wala namang mababago yang sorry mo.. If i know baka pinagkalat na ni zandra na katulong mo ako"

" hindi naman sya ganung kababaw na tao"

" bakit? Kilalang kilala mo na ba sya?"

" hindi pa.."

" so paano mo nasasabi? Haay nako nique. . Sige na mauna na ko"

Hinayaan nalang nya ito lumakad palayo at nagmamadaling sumakay ng kotse nya si nique. Simula kase nung inarrange sina lei at liam lagi na syang hatid sundo nito kaya naman hindi na magamit ni lei ang kotse nya.

Samatala, Paglabas ni Lei ng mall.

Beeeeeeeeeeeeep !

Isang malakas na busina ang nagpahinto kay yvonnie sa paglalakad.

Bumukas ang driver's window ng kotse..

" Sakay!"

Sigaw ni nique.
Tila naka abala na sila sa lahat kaya no choice na si yvonnie kundi ang sumakay kahit labag sa kalooban nito.
Naging mahaba at matagal ang naging byahe nila kaya napansin ni yvonnie na may kakaiba.

" Teka, hindi naman to ang daan pauwi saten ah? Saan ba tayo pupunta?"

" hindi ko naman sinabi na iuuwi kita sa unit mo. Sabi ko lang iuuwi kita."

" So, nasaan nga tayo?"

" just shut up coz i'm driving"

"I won't shup up unless you told me so!!" -sigaw nito. Pero wala syang sagot na napala.

" Ayaw mo sumagot? Tatalon ako dito!"

Akmang bubuksan nya pero epic dahil naka auto lock. Hindi pa din sya binalingan ng pansin kaya naisip nyang manahimik na ng tuluyan. Sa pagtahimik nyang iyon, napalingon si dominique na abala sa pagmamaneho..

Tulog pala.. He thought.

After hours of driving...

" We're here."

Nakatulog sa byahe si yvonnie kaya naman laking gulat nya kung nasaan sila. Napapaligiran ng mga halaman at puno lugar at sa harap, isang vintage house ang naka tambad.

" Nasaan tayo?"

" sa rest house namin, dito sa batangas."

" Eh bakit nandito tayo?"

" hindi ko din alam yvonnie, pero ang gusto ko lang maka bawi sayo. Di kase maganda ang naging trato ko sayo kaya eto, bumabawi ako"

" so konsensya lang pala kaya tayo nandito?"