The maid next door.

15. Sorry

' Lush ! Anong Nangyari sayo? Napano ka?'

Agad na nilapitan ni Yvonnie ang kaibigan at niyakap ito..
Agad namang Napa hagulgol ng iyak si Lush..

'Sssh.. ok na.. sige lang, Iiyak mo yan Lush..'

*Nang matapos sa pag iyak si lush ay agad syang pinainom ng tubig ni Yvs.
sa wakas ay nahimasmasan din ito..

' Magkwento ka.. magagalit sana ako sa pagdala mo sa kotse ko pero wrong timing..please lush.. spill it'
she said worridly.

' my mom..'

' sino? si Tita mandy ba?'

' no. my real mom..'

' ahh. yung twin sister nya.. si tita mincy.. bakit daw? di ba, pinaghahanap sya ng nanay-nanayan mo sa japan? ano nangyare? nahanap na?'

hindi ito agad sumagot bagkus umiyak muli.

Si Lush Hano-i. lumaking hindi nakilala ang mga magulang.. kwento ng kinilala nyang ina na si Mandy, Tita nya at kakambal ng mama nya, 6 na bwang sanggol pa lamang ito ng iwan sya ng ina sa kakambal nito pabalik sa japan para magtrabaho.

Secretarya ito ng kanyang amang hapon. Oo, anak sa labas si Lush dahil hindi umano magka anak ang kanyang ama at asawa nito..

hanggang sa, Lumaki sya.. ni minsan hindi nya nakilala ang kanyang mga magulang .
Itinuring syang tunay na anak ng tita nya at ganun din sya.

Nang mahimasmasan si lush ay  hinintay ni Lei na sa kanya mismo manggaling ang salita.. hindi na ito nagtanong pa..

" Nagtext sa akin ang pinsan ko saka si mama auntie last night. May emergency daw sa bahay kaya nagmadali akong umuwi. Mabuti na lang at hindi ako naka inom.. Pag dating ko sa bahay, laking gulat ko ng makita si mama mandy at may sinabi syang masamang balita. "

" inalam mo na ba agad?"

" Oo."

" I'm so sorry to hear that lush.. pero ganun ang buhay.. kailangan mo pa din magpatuloy dahil ngayon.. ngayon na ang tamang panahon para tumayo ka sa sarili mong paa.."

"i know yvs.. i know.. thank you kase kinupkop mo ko dito.. paano na? paano na kita matutulungan sa expenses dito?"

"dont worry about it.. dad will understand naman eh.. worry about yourself"

"i'm going to find a job.."

"and i'll help you lush ok? im just here.."

"Salamat talaga yvs.. Salamat ng sobra"
Aniya sabay umiyak muli.

"Okay lang umiyak ka ng umiyak lush. Okay lang dahil nasasaktan ka. Ako nga umiiyak ako kapag hindi ko nabibili dati yung bag na gusto ko, tapos limited edition pa. Ganun eh, may mga bagay na hindi itinakdang magtagal dito tapos ang buhay ay di laging happy-happy"

"Naks, yvs. Ang dami mo naman nalalaman. " sabay pahid sa luha. Napangiti sya dahil sa effort ng kaibigan na pagaanin ang kanyang kalooban.

"Alam ko na, tara. Lumabas tayo, kailangan malibang ng utak mo eh. Saka ako din eh, kailangan ko sulitin ang masasayang araw ko. Kumain tayo sa labas ng marami!"

"Parang hindi ko kaya yvs."

"Lush, we all feel sorry about that. Kaso kung magmumukmok ka ba dito, mababalik ba ang nawala? Hindi di ba?"