Küçük Oyun

5- Pazartesi

Multimedya: 3 Doors Down-Here without you

Emre oturduğu yerden kalktı. Arya ona bir şemsiye verdi ve kapıya geldiklerinde iyi geceler diledi. Onu yolcu etmek için dış kapıyı açtığında onu görmesiyle korktu Arya. Ona göre anlaşma şimdiden patlak vermişti bile.

---

Kapıda karşılamış oldukları Burak, onları görünce sorar gözlerle Arya'ya bakarak kaldı. Anlam vermeye çalıştı, bir erkeğin-daha önce görmediği bir erkeğin- kız kardeşi ile birlikte evde olmasına. Daha sonra Emre'nin üzerinde kendi kıyafetlerini gördü. Abisinin yanlış düşüncelere kapıldığını anlayan Arya, düşüncelerini çürütmek adına lafa girecekti ama ne demesi gerektiğini bilmiyordu. "A-abi-" diyerek şaşkınlığını dile getirdi sadece. Kekelemesinin nedeni yanlış bir şey yapması değil, öyle anlaşılmasıydı. Ondan önce davranarak Emre lafa girdi, saygılı bir ifade ile "Merhaba, sanırım Arya'nın abisisin. Emre ben, yeni tanışmak mümkün oldu, Arya'nın erkek arkadaşıyım." diyerek selamlaşmak için elini uzattı. Kendisinden çok büyük görünmüyordu bu nedenle samimiyetle konuştu. Burak onu dinlerken uzattığı ele karşılık verdi ve dinlemeye devam etti. "Onu eve bırakırken biraz yağmura tutulduk ve bu nedenle bana giyecek bir şeyler verdi. Umarım yanlış anlamamışsınızdır." dedi. Burak dürüstlüğünü hissetmişti ve ilk defa Arya'nın erkek arkadaşı olduğunu duyuyordu. Böyle tanışacağı aklına gelmezdi ama elini bırakırken "Burak bende. Evet abisiyim." dedi ve devam etti. "Demek Arya'nın erkek arkadaşısın." dedi kaşları kalkarken. "Peki, memnun oldum. İçeri gel de tanışalım."

Abisinin bu teklifi üzerine Arya, Emre'ye baktı. Sakindi, dışarı bir şey yansıtmadığı için o da tepki vermedi. Ama içten içe bu kadar net olmasına şaşırıyordu. Abisinin de şaşırdığını biliyordu çünkü Arya'nın hiç erkek arkadaşı olmamıştı. -Çağan dışında- Fakat Emre, ciddiyetin c'si bile yokken kendini net bir şekilde tanıtmıştı. "Emre, eve gidiyordu abi. Daha sonra tanışsanız?" diye sordu bu günün burada bitmesi için. İstediği gibi olmadı ve Emre bir kez daha kendini belli etmişti. "Zamanım var Arya, sorun değil. Hem ben olsam bende tanışmak isterdim kardeşimin erkek arkadaşıyla." dedi. İçeri girip, ceketini asarak "Gelin." diyen Burak'ın peşinden giderken Arya kolundan sıktı Emre'nin. Refleks olarak sinirini çıkarmak için yapmıştı bunu ama Emre'nin anlamsız bakışlarına maruz kalmasına neden olmuştu bu durum.

Krem renk koltukların olduğu, geniş konforlu alana geldiklerinde, Burak Emre'ye oturması için eliyle bir koltuğu gösterdi ve kendisi de karşı koltuğa oturdu, uzun bir nefes aldı. Burak da onlar kadar ıslanmasa da soğukta üşümüş olduğu belliydi. Beyaz teninde, burnu ve kulağının kızarıklığından bu bariz belli oluyordu. Koltuğa yerleşti Burak. "Burak ben, İlk defa Arya'nın erkek arkadaşıyla tanışıyorum, içeri davet etmesem olmazdı. Kaç yaşındasın?" diye sordu. Arya'dan büyük olduğunun farkındaydı ve endişelendi onunla keyif için çıkacağına. "Yirmi yaşındayım." dedi Emre "Anladım, yirmi üç yaşındayım bende. Arya pek etrafta dolanmaz nasıl tanıştınız da sana güvendi? Değerini bil yani." dedi Burak.

"Biliyorum merak etmeyin. Bana güvendiği için minnettarım ama diğer insanlara bu kadar kolay güvenmiyordur diye umuyorum." dedi Arya'ya bakarak. "Emin ol güvenmez. Klasik abi konuşmaları yapmak istemem. Ne kadar oldu tanışalı bilmiyorum ama zamanla tanırsın. Sadece bu güveni boşa çıkarma yeter." dedi Burak. "Güven önemli bir şey. Bunun kaybolmasına izin vermem." dedi ciddiyetle. "Artık kalkayım ben memnun oldum." dedi Emre ayaklanıp tekrar elini uzatarak. "Tamamdır, numaranı ver istersen, bir şey olursa haberleşiriz." dedi Emre'ye ısınan Burak. Numaralarını birbirlerine vermelerinin ardından Arya, Emre'yi kapıya kadar yolcu etti.