Aren'in elinde kendimi çok rahat hissediyordum.Mutlu olduğum anlar hep rüyamda oluyordu.Bu sefer ki rüya değildi. İyi ki Aren'in yanındayım.Kendimi çok rahat hissediyorum onun yanında.Hep onun yanında olmak isterim.Sıcaklığını hissetmek istiyorum.Nefesi nefesimle birleşince bir kalp oluşsun istiyorum.Onun gölgesine sığınmak!Tek sebebim o olsun hayatımdaki.Onun hayallerine , rüyalarına ortak olmak istiyorum.Onu 6 yaşımdan beri seviyorum. Hiç unutamadım onu ,onu çilek bahçesinde bıraktığım günden beri. Ben Aren'siz yaşayamam.Yürümemiz bittikten sonra motora bindik.Öylece yolda ilerlerken Aren birden şarkı söylemeye başladı.Sesi çok berbattı.Sanki hiç şarkı bilmiyormuş gibi caddelrde rüzgarı söylüyordu"Aren bence artık susmalısın"dedim bana dönüp"Özür dileyin o zaman Arya Hanım sonuçta beni boş yere suçladınız"diye cevapladı"yooo ben nerden biliyim Günce'nin oyunu olduğunu ama yine de özürdilerim yeterki sus""O kadar mı kötü""İçler acısı"diye cevapladım ve güldüm.
Sonra motordan inip yurda ilerlerken Aren'in kollarından sıyrılıp yanağına bir öpücük daha kondurdum.Bağlanmıştım ona .Ne Günce ne de Çağan engel olabilir bize.Ben Aren'i seviyorum ve o da beni seviyor.Yurdun kapısından girdiğimde karşıma Ilgın çıktı. Aren ile beni görmüştü sanırım.Odaya gittiğimizde ona her şeyi anlattım. Ilgın'a "Ben onun rüyaları olmak istiyorum.Beni düşünmesini . Küçük bir kelebek gibi beni büyütmesini ve sonrada beraber uçmak istiyorum. Sanki ben onsuz yaşayamam ." diye itiraf ettim.Ilgın'ın yüzü güldü.Biraz da o bana anlattı."Biliyor musun?Bu gün kahramanım ile buluştum.Adını öğrendim.Adı Çınar 'mış. Rüyalarıma giren koca çınar. Kafede otururken bana çok güzelsin dedi.Bende ona onu sevdiğimi söyledim.Öyle rahatlamıştım ki itiraf ettiğimde sanki içimde çocuklar top oynuyor gibiydi. Kafeden el ele çıktık.Meğerse o da beni seviyormuş.Sana çok teşekkür ederim.Sen olmasan ne ben ne de Çınar benim farkıma varacaktık."Ilgın öyle heyecanlı anlatıyordu ki onun heyecanına istemeden ben de katıldım.Beraber odada çığlık attık.Sonra gülüşüp birbirimize sarıldık.Yemeği yedikten sonra elim telefonuma gidiyordu.Sonunda telefonu alıp Aren'i aradım.Bugün telefon numarasını almıştım.Bir kaç kez çaldıktan sonra Aren telefonunun açtı.O kadar heyecanlanmıştım ki konuşamadım.Sonunda konuşmayı ben başlattım.Sesimi tanımış olacak ki sesi yumuşadı birden.
-Seni özledim Aren.
-Ben de seni çok özledim.Ben de seni aramayı düşünüyordum.Tam telefonu elime alacaktım ki sen aradın.Sesinin ilk başta tanıyamasam da senin olduğunu anladım.
-Tamam !Hesap vermene gerek yok Aren. Ben seni senin sesinin duymak için aradım.Belki de bana söylemen gereken bir şey vardır?Var mı bir şey?
-Her zaman var SENİ SEVİYORUM.
-İşte bunu duymak istemiştim.Seni seviyorum. Öptüm. Byy!
Konuşmamız kısa sürmüştü ama sesini duymak bana yetmişti.Zaten onun sesini duyduğumda bana başka hiçbir şey gerekmiyor ki.Telefonu kapattıktan sonra yatağa uzandım.Tavana bakarar Aren'i düşündüm.
Tavana bakarken uyumuşum.Sabah okula gittiğimde dersler çok sıkıcıydı.Dersi dinlemek yerine Aren'e bakıyordum.Bİr kaç dakika ona baktıktan sonra gözlerimiz buluştu.Birbirimize bakıp gülümsedik.Aren bana telefonu işaret edip önüne döndü.Öğretmenin görmediğinden emin olup telefonumu çantamdan çıkarıp baktım.Acele etmem gerekiyordu.Hemen telefonu açtığımda Aren'den mesaj geldiğini gördüm.Hemen mesajı açıp okudum.
Aren: Bu akşam saat dokuzda verdiğim adrese gel!Sana bir şey söylemem gerekiyor.Çok önemli.
Diğer mesaja baktım.O mesajda ise adres yazıyordu.Adresi beynime kazıdım.Ders bittiğinde ARen'in apar topar bir yere gittiğini gördüm.Ayrıca Günce'nin de bir yere yetişmeye çalıştığını anladım.Neler olduğunu anlamıyordum.İçime bir kurt düşmüştü fakat sanırım Aren'e güvenmeliyim diye düşündüm.Okul bittiğinde Ilgın'la beraber yurda doğru gittik.Saatin dokuz olmasını heyecanla bekliyordum.Saat sekiz olduğunda hazırlanmaya başladım.Dalgalı saçlarımı düzleştirdim.Hafif makyaj yaptım.Elbise giymeye alışık olmadığım için pantalon ve askılı bluz giydim .Üzerine de çilek şekilli bir kolye taktım.
