Arya'nın bakış açısından:
Hayatın banı iyi kötü bir sürü ani sürprizleri oldu çoğunlukla kötü ama bugün içimde bir his var herşey güzel olacak diyerek yatağımdan kalktım yeni bir gün başlııııyoooor.Yanımda yatan yeni şaheserime baktım artık çok güzel bir kız olmuştu zaten güzeldi de bunu kullanamadı ve benimde sihirli ellerimle bütün erkeklerin isteyeceği bir kız neyse fazla övündüm. Ilgın'ın yanına gidip onu gıdıklayarak uyandırmaya çalıştım "son 5 dakika" diye inledi "yok sana 5 dakika falan kalk hadi daha derslerimiz devam ediyor dedim çok bilmişlik taslayarak "Hayıııır daha bitmedi mi?"diye sordu tabi ki de hayır diye cevapladım.Okula giderken saçlarını bukle bukle yaptım ve zorla etek giydirdim kuoför saçlarını kumrala uçlarını da daha açık bir sarıya boyamıştı bukleleri de yapınca harika bir kız oldu ben eminim Ilgın Kahraman'ına kavuşacak.
Beraber okula girdik her kesin gözü Ilgın'ın üzerindeydi Ilgın bundan rahatsız oluyordu bense bu yeteneğiyle övünüyorum okula girdiğimizde ders geometriydi.( LANET OLSUN!) Gıcık sıfır verme ustası hocanın dersi çok sürmeden bitti.Tenefüste aylardır açmadığım ve yanımdan ayırmadığım günlüğümü açtım eski sayfalarına göz gezdirip bir kaç satır bir şey yazdım sonra çantama koymadım zaten benim gibi yetimhanelinin günlüğünü ne yapsınlar?
Aren'in bakış açısından:
Bu kız ne yapıyo ya şu elindeki şeyle diye düşünürken onun sırasına doğru yürüdüm sırasının üstünde nerdeyse 40 yıllık gibi bir defter vardı merak edip içine göz gezdirirken bir sayfasını açıp okumaya başladım.
Sevgili Günlük (çok banel diye düşündüm ve devam ettim)
Bugün her zamankinden farklı bir şey yaptım.Annemi ve babamı düşünmek yerine çilek bahçesinde bıraktığım çocukluk aşkımı düşündüm ve ablalar tarafından karanlık odaya kapatılmadım.O çocuğun adını pek hatırlayamadığım için kendimi suçlu hissediyorum ,sanki ona ihanet ettim.Acaba ben onu bu kadar düşünürken o beni hiç düşünmüş müdür?Eğer hayatım aşk flimlerine benzeseydi belki onu bulurdum ama benim hayatımı filme çekseler konusu kesin dram olurdu.Hayatımda şans hiç yüzüme gülmedi evet belki dedemden bize az da olsa bir miras kalmıştı ama onun uğruna anne ve babamın canı gitti.Ben şu an tek başımayım annem ve babam gittiğinden beri ne kardeşim var yan yana duracak,ne de arkadaşım var konuşacak.Bu zamana kadar gerçek tek arkadaşım o çocuk olmuştu onunda adını bile hatırlamıyorum artık.Gözümden şu an yaşlar dökülüyor zaten bu gözler bana hep acılarımı gösterdi ya da yaşadıklarımı .Ne oludu bana bir kez daha o çocukla anne ve babamı gösterse.
Satırla okurken azıcık duygulandım tekrar göz gezdirdiğimde çilek bahçesi çocukluk aşkım diyordu inanamıyorum onu buldum Arya biliyordum seni bulacağımı diye düşünürken düşüncelerime tekme atan zil sesi çaldı Arya gelmeden günlüğün alt bölümüne Aren yazdım ve kendi sırama doğru yürüdüm halen daha inanamıyorum.Arya Sınıfa girdiğinde günlüğe bakmadan çantasına koydu son dersi de atlattıktan sonra Arya ile Çağan beraber çıkıyorlardı;"Hala daha partiye gelmek istemiyor musun?""Hayır sağol zaten bugün çok yorucuydu partiyle uğraşamam"
Sesleri dinledikten sonra kapı aralığından onlara baktım Çağan gitmişti ve Arya da dolabından bir şeyler alıyordu ben tam kapıyı tam açıp dışarı çıktığımda Arya koridorda yürümeye başladı herkes okuldan çıkmıştı koridor boştu Arya arkasını dönmüş ilerlerken arkasından"Çilek bahçem"diye bağırdım.Bir an duraksadı.
Arya'nın Bakış Açısından
Koridorda ilerlerken o tok sesle beraber uzunca duraksadım.Kafamdan aşağıya kaynar sular dökülüyordu ama bir yandan üşüyordum.Ne çocukluk aşkım bana durmadan laf atan Aren olamaz dimi yok yok şaka şaka tam bir eşek şakası diye içimden sayıklaya sayıklaya ilerledim tam kapıdan çıkarken yüzüne baktım hem şaşkın hem de mutlu bir ifadeyle bana bakyordu koşar adımlarla yurda gittim Ilgın'a soracağım beni niye beni beklememiş odaya girdiğim gibi çantamı fırlattım. Ilgın'a dönüp niye beni beklemedin diye sordum bana bakıp"Çağanla konuşuyordun bende bölmedim hem de kahramanımı görme umuduyla erken gittim"dedi ona kızmadım sen neden bu kadar sinirlisin diye sorunca lafı dolaştırıp konuyu değiştirdim .Hadi sen al bakalım elbiseni ayakkabılarını doğru kuaföre akşamki parti için saçını yaptır dedim .Bana gelip gelmeyeceğimi sordu ben de Çağan'a verdiğim cevabın aynısı verdim.
Ilgın'ı kuaföre yolladıktan sonra kendimi yatağa atıp bugün olanları düşündüm.Sanki her şey bir anda olmuştu.Hayırrr!Aren günlüğümü okumuş olmalıydı.Ah salak kafam okumazlar diye günlüğü çantamam koymamıştım belki ama dalga geçmek için okurlardı.Bunu anlamam gerekirdi.
İçimdeki sesle kavga ederken birden kapı açıldı ve MUHTEŞEM ILGIN!!!!Harika olmuştu.Belki de kahramanını görürdü ya da kimi seviyorsa onun yanında olacaktı partide.Kendi kendime Ilgın'ı kıskandığım geçti içimden.Hayır!Kendi yarattığım şeyi kıskanamazdım değil mi?
Ilgın'ı biraz daha süzdükten sonra onu partiye yolladım.Partiye tek gitmişti ama partide asla tek kalmayacaktı.
Ilgın'ın Ağzından:
İnanmıyorum kendime.Ben demek buymuşum.Kendimi Arya'ya borçluyum. Onun sayesinde kendimden bu kadar eminim.Eğer şimdiki Ilgın yerine önceki Ilgın olsaydım asla partiye gitmezdim ama şimdi bambaşkayım ve kendime inanıyorum.
Taksiye bindiğimde önde birinin olduğunu gördüm.O evet o benim kahramanım.Ona görünmeye çalışırken beni gördüğünü fark ettim.Beni fark etmişti ama hiçbir şey yapmamıştı.Belki de beni hatırlamıyordu.Büyük değişimden sonra okuldakiler beni tanımazken o ilk kez gördüğü kişiyi tanımazdı herhalde.İkimiz aynı anda "Sen"diye lafa başladık.Ben sen beni geçen hafta kutaran kahramanımsın diye heyecanla söyledim.O beni hatırlamış olacak ki aniden gülümsedi.gülümsemesi bana hayat vermişti.Bir an hep gülsün istemiştim ama bana karşı.Gülümsediğinde bir ölü bir çiçeğe hayat versin istiyordum.Bunları düşünürken aynı anda "Burada ineceğim!"dedik.Anladım ki o da partiye gelmişti.Parayı uzattığımda ellerimiz birbirine değdi.Hayat sanki bu kadardı benim için.Akan sular durmuştu,ağaçlar oksijen üretmiyordu.Kendime geldim birden.Bitmesini istemediğim bir rüya sanmıştım bunu ama bu sefer rüya değildi.Partinin kapısına geldiğimizde kendinden emin bir şekilde "Kavalyeniz emrinize amadedir."dedi ve kahramanım koluma girdi.Beraber partiye girdik.
İnsanlar ikinci bir şansı hak eder diyorlar ama birincide kalp kıran ikincide öldürebilir.
