Sabah erken kalktım çünkü bugün burada son günümde. Aslında bir günüm daha var ama o gün de hazırlanma falan derken zaten uçağım kalkar. Yatağımın altından tozlu kırmızı valizimi çıkardım. Eşyalarım çok yoktu bu yüzden valizimi hazırlamam uzun sürmedi. Valizimi hazırladıktan sonra üstümü değiştirip aşağı imdim. Kendimi tekrar sahilde buldum. Ne zaman canı sıkılsa buraya gelmeye başlamıştım. Buraya geldiğimde aklıma Aren geliyordu. Kokusu tekrar dolmuştu içime sanki Aren'in. Sahilin kokusunu çekerken burnuma çok tanıdık bir koku geldi. Kokunun nereden geldiğini anlamak için başımı kaldırdığımda karşıma Aren çıktı. Hayır olamaz. Ben Aren'den uzaklaşmaya çalışırken Aren benim burnumun dibinde duruyordu. Neden Aren her şeyi bozmak zorunda ki? Aren'i itip sahile doğru koşmaya başladım. Ne yazılık yine hiçbir şeye yaramadı koşmam çünkü Aren kolumdan tutup beni kendine çekti. Kalbim durmuştu sanki bir an. Aren artık bana zarar vermeye başlamıştı. Onun yanımda kendimi hem huzursuz hem de kötü hissediyorum. Çünkü ona ihtiyacım var ama onun yanında değildim ben. Bu beni üzsede bana bunu yapamazdı ki yaptı. Beni hayal kırıklığına uğratıp ona olan güvenimi sarstı.Ağlamamam lazımdı çünkü ağlamak zayıflıktı erkekler için Aren belki ağlamadığımı görürse onsuz iyi olduğumu bilirse belki peşimi bırakır çünkü biz onunla çok farklıyız ben beyazım o siyah birlikte olamayız o üzer beni yada ben onu.İstemesem de gözümden yaşlar döküldü Aren elini yaşlarımı silmek için kaldırdığında elini tutup ittim "Bu göz yaşlarının sebebi sensin şimdi lütfen benden uzak dur her şeyi zorlaştırdığının farkında değil misin bırak beni bırak ki ben sensizliğe alışayım yoksa ben hayatıma devam edemem."Aren tam konuşacaktı ki ben tekrar söze girdim."Bak ben beyazım sen siyah olamayız anlamıyor musun?Şimdi beni rahat bırak."
diyerek sahilde koşmaya başladım."Sana siyahın ve beyazın zıtlıkların uyumunu göstereceğim Arya"diye bir ses duydum Aren arkamdan bağırıyordu ama ben durmadan yoluma devam ettim ve yurda girdim nefes nefese kalmıştım .Aren'in dedikleri kulağımdaki yankı yapıyordu.Odaya gidip ceketimi yatağa attım ve telefonumu elime alıp teyzemi arardım."Teyze bugün İstanbul'a gitsek olmaz mı?"Ne bu acele ne oldu."Ne olursun teyze lütfen "diyerek teyzeme yalvardım ve ikna ettim.Ilgın ise ne olur bakışlarıyla bana bakıyordu.Ilgın'ın yanına gidip ona sarıldım"Sen benim bu zamana kadar gördüğüm en iyi arkadaşsın herşey için sağol"diyerek merdivenlerden aşşağı indim valizimi sürükleyerek yurdun kapısından dışarı çıktım.Teyzem arabasının önünde beni bekliyordu beni görünce bana sarılarak"Ne oldu tatlım zor bilet buldum"dedi ona cevap vermeden arabanın kapısını açıp içeri oturdum.Havaalanına gidene kadar hiç konuşmadık havaalanında valizimi taşırken yola bakmak yerine yere bakıyordum ve biri ile çarpıştım kafamı kaldırıp baktığımda açık kahverengi saçlı hafif kirli sakallı ultra yakışıklı bir çocuk gördüm bir iki dakika bakıştıktan sonra teyzemin bize baktığı fark ttim ve toparlandım ."Özür dilerim"diyerek teyzemin yanına gittim ve beraber valizleri verme yerine gidip valizlerimizi verdik .Hava kararmak üzereydi ve ben teyzemi bugün İstanbul'a gitmek için yalvarmıştım o ise sorusuna cevap vermediğim halde tekrarlamamıştı.İzmir de daha bir dakika bile duramam yoksa Aren beni her an vazgeçilebilir.Şu an şu kapıdan girse gidip boynuna atlarım belkide.Bilmiyorum ya kafam çok karışık.Ben böyle derin düşünceler içindeyken çoktan koltuğa oturup kemerlerimizi bağlamıştık. Uçak hareket edince aklıma Aren geldi. Onunla beraber yaptıklarımız... Onu sevmiyorum ama aklımdan da çıkmıyor. Peki onu sevmiyorsam neden onu düşünüyorum? Bütün bu düşüncelerimi aklımdan atıp yolculuğun tadını çıkarmaya başladım. Bir süre sonra uyumuşum. Rüyam çok karışıktı . Kahverengi gözlü bir çocuk beni çağırırken başka bir çocuk beni çekiştiriyordu ve daha başka sesler de duyuyordum. Neyse ki hemen uyanmıştım. Biliyordum ki biraz daha aynı rüyayı görsem korkabilirdim. Yanı a baktığımda teyzemin uyuduğunu gördüm. Annemi fazla hatırlamasam da resimlerden gördüğüm kadarıyla anneme çok benziyordu. Bu arada teyzemin adı " Gül" adı gibi bir çiçeğe benziyor. Onun yanında olmak bir ara Aren' in yanında olduğum gibi mutluyum. İyiki bulmuş diye düşünüyorum bazen. Teyzem biraz kıpırdanıp uyandığında ben de tekrar gözlerimi cama çevirdim. Az kalmıştı İstanbul'a gelmeye. Bu yüzden çok heyecanlıyım. Eski şehrime geri dönüyorum. Uçaktan indiğimizde , uçağa binerken , çarptığım çocuğu tekrar gördüm. Ona görünmemeye çalışarak valizimi alıp teyzemin yanına gittim.
