11.Bölüm(Yalan Dolan)

7 3 0
                                    

Sabah kalktığımda içimde bir şeyler vardı.Sanki her an kötü şeyler olabilir gibi.Gözlerimi ilk açtığımda aklıma Aren geldi. Onu görmek istiyorum. Ilgın'ın uyandığını görünce ben de kalkıp hazırlandım.Telefonuma baktım. Saat daha 10 du.Bugün hafta sonu olduğu için acele etmiyordum.İçimdeki sesle kavga ederken Ilgın bana dönüp "İyi misin?Hasta gibi görünüyorsun." Ilgın'a hayır anlamında başımı sallayıp hazırlanmaya devam ettim. Bugün dışarı çıkıp biraz rahatlamak istiyorum.Yurdun kapısından çıkacakken adımı duydum.Sesin geldiği yere doğru giderken güzel bir bayan gördüm.Yoksa Aren'in annesi miydi?Biraz daha yaklaştığımda yurttaki müdür "Ahh.İşte geldi.Bu Arya.Arya bu bayan senin teyzen seni alıp İstanbul'a götürmek istiyor."dedi.O daha hayatımda ilk defa gördüğüm kadına baktım bana sıcacık bir gülümsemeyle bakıyordu.Cidden anneme çok benziyordu.Bende ona gülümsedim ve gerisini hatırlamıyorum. Kalktığımda hastanedeydim ve başımda yurdun müdürü,yeni öğrendiğim teyzem ve Ilgın vardı.Ilgın uyandığımı görünce "Uyandı uyandı"deyip yanıma geldi ve elimden tuttu."Bir şey ister misin?"Yok sağol sadece telefonumu uzatır mısın?"dedim ve Ilgın telefonumu verdi hemen tuş kilidi açıp Aren'i aramak istedim. Herkes bana bakarken Aren'i aramaya devam ediyordum. Biraz daha çaldıktan sonra kapattım. Aren neden ona en çok ihtiyacım olduğu zaman telefonumu açmıyordu? Bir kez daha denemek için tekrar telefonu elime aldım. Aren yine telefonu açmayınca biraz hayal kırıklığına uğradım . Aldırış etmeden daha iyi düşünmeye çalıştım. Yanımıza doktor bey geldi çok önemli bir şeyiniz yok sadece şoka bağlı bir bayılma ama ben yine de size bazı ilaçlar yazıcağım dedikten sonra bir kağıda bir şeyler yazıp müdüreye verdi. Daha yeni varlığından haberdar olduğum teyzem müdireniz elinden kağıdı alıp "ben ilaçları alırım."dedi.""Bu arada Aryacığım şenimde acele karar vermene gerek yok düşün taşın ve bana haber ver ""Teşekkür ederim."dedim.Müdüre Hanım bende çıkış işlemlerini yaptırayım diyerek odadan çıktı.Teyzem de bizi Ilgınla yalnız.  bıraktı.Yataktan doğrulup üstümü değiştirdim.Müdüre yanımıza geldiğinde "Hadi taksi bizi bekliyor yurda dönelim ki sende dinlen"dedi bana dönerek.Başımla onayladım ve yattığım yataktan kalkıp yürümeye başladım bir ara dengemi kaybedip düşecektim ki Ilgın beni tuttu.Ilgın bu hayatta tanıdığım en iyi arkadaş.Taksi durduktan sonra Ilgın'ın kolluna girip taksiden indim ve yurdun kapısının önüne geldiğimde Hüseyin Amca "Geçmiş olsun."dedi"Sağol Hüseyin Amca."diyerek yurda girdim ve kendimi direk yatağa attım elime telefonumu alıp Aren'e mesaj attım.;
Arya:Aren bugün ne yaptın aradım açmadın?
Aren:Hiç bizim erkek tayfasıylaydım.

Telefonu kapatıp gözlerimi kapattım,çok uykum vardı ve hemen uykuya daldım.Ertesi sabah uyandığımda Ilgın başımda bekliyordu.Gözlerimi açtığımda"Hadi bakalım uykucu dün öğlenden beri uyuyorsun hadi bugün okul var" diyerek beni çekti ve yatakta oturur pozisyona getirdi."Hayyııır bugün okul var lanet olsun diye "hafif bağırdım."Gitmesek olmaz mı?""Olmaz hem sınavlar yaklaşıyor düşük mü almak istiyorsun?"dedi.Bende hayır anlamında kafamı salladım."Bende öyle düşünmüştüm"dedi.Dolabımın yanına gidip giyindiysen sonra beraber kahvaltıya indik sonra da okula gittik.Okulda gözüm hep Aren'i aradı ama bulamadım.İlk dersin sonunda Aren hala okula gelmemişti.Teneffüste kızların hepsi Günce'nin başına toplanmıştı.Günce onlara fısır fısır bir şey anlatıyordu.Tam kapıdan dışarı koridora çıkacaktım ki arkadan bir ses"Ben hala Aren'in seninle dün birlikte olmasına inanamıyorum"dedi.Bir an duraksadım ne ben bayıldığım zaman Aren Günce'nin yanında mıydı?Ben onu o kadar aradığım halde hiç açmamıştı."Gözümden yaşlar dökülüyordu okulun çıkışına geldiğimde önüme Aren çıktı "Ne oldu neyin var?"diye sorduğunda "umrunda olduğunu sanmıyorum bana oynama"dedim."Hayda şimdi ne oldu.""Sana sadece bir soru sorucağım bana sadece dürüst ol dün Günce ile birlikte miydin?"dedim ve alacağım cevabı beklerken nefes  aldım."Sen bunu nerden biliyorsun?""Demek doğru sağol bana dürüst olduğun için."dedim ve okulun kapısından çıktım.Hemen bir taksiye atladım taksideki adam "Nereye hanımefendi ?"diye sorduğunda cevap veremedim çünkü ben de bilmiyordum.Adam ilerledikçe Arenle beraber oturduğum sahile geldiğimiz
farkettim ve arabayı durdurttum.Aşşağı indim ve önceki oturduğumuz banka oturdum.Gözümden ister istemez yaşlar dökülüyordu aslında onun için deymezdi ama bilmiyorum o benim çocukluk aşkım ve prensimdi.Ama bunlar bana ihanet ettiğini gerçeğini değiştirmiyordu.Sahile vuran dalgaları izlerken omzuma bir el dokundu sıcaklığını hissettiğimde bunun Aren olduğunu anlamam uzun sürmedi.Kendimi bankın diğer tarafına sürükledim Aren de yanıma oturdu."Sana ne oldu böyle neden bana böyle davranıyorsun Arya?""Neden mi sen bunu biliyorsun ama ben yine de söyleyeyim dün daha yeni varlığını öğrendiğim teyzemi buldum şoka girdim ve bayıldım.Seni kaç bin defa aradım ve sen beni meşgule attın doğrusu bu ya zaten Günceyle meşguldün.Ben seni hastene odasında beklerken sen Günceyleydin ama bende ne bekliyorsam eski çilek bahçesindeki kıza mı aşık kalacaktın bunca yıldan sonra."dedim ve arkamı döndüm.Öylece Aren'i arkamda bırakırken Aren arkamdan gelip beni kendine döndürdü."Arya bunu yapamazsın ?""Bana yalan söyledin erkek arkadaşlarımlaydım dedin"dedim ve yürümeye devam ettim.Arkamdan gelmediği anladığım da arkama döndüm ve gözlerinin içine baktım"Aren bitti ve beni şimdi bekleyen tek şey İstanbul'a olan uçak biletim" Şu an istediğim şey Aren ve ağlamak. Aren'e inanmıyorum. Bana bunu yapamaz hem de Günce'yle . Beni sevdiğini söylüyordu ama bana yalan söylemişti. Birden aklıma teyzem geldi. Onunla gitmeyi istiyor muyum gerçekten? Aren'i bırakmak istemiyordum ama bana yaptıklarından sonra onu affedemezdim. Aren'e kısa sürede tekrardan bağlanmıştım. Onu bırakmak bana zor gelecekti. Deniz'in kokusu burnuma gelirken buraya en son Aren ile geldiğimi fark ettim. Kısa bir sürede çok şey gerçekleşmişti ve sonuçları beni çok etkiliyordu. Biraz daha bekledikten sonra yurda dönmeye karar verdim. Belki teyzem hala ordadır. Kararımı vermiştim. Teyzemle gideceğim. Hem orada belki yeni kişilerle tanışıp Aren'i unutabilirim. Teyzem iyi birine benziyordu. Bu yüzden onunla kalmam sorun olmazdı. Yurda girdiğimde teyzemi göremeyince yurdun müdiresinin odasına gittim. Ona teyzemle gitmek istediğimi söyledim. O da bana hak vererek gülümsedi.
Odaya girdiğimde Ilgın'ın içeride olmadığını gördüm. Büyük ihtimal Çınar'ın yanına gitmiştir deyip yatağa oturdum. Aren beni tekrar aramadı. Bu yüzden ona karşı sinirim daha da çoğaldı. Hem beni kandırmıştı hem de beni hiç merak etmiyor. Hem suçlu hem de güçlü misali Aren 1 ben 0. Saat geçti ama telefonum çalmaya başladı. Arayanın ilk başta Aren olduğunu sanmıştım ama yine yanılmıştım. Büyük ihtimal teyzeme telefon numaramı müdire vermiş olmalıydı. Telefonu açtığımda sesi sevinçli geliyordu. "Arya! Çok mutluyum. Doğru kararı verdiğine emin olabilirsin. Hem kız kıza iyi anlaşırız." Söylediklerini duyunca birden yüzüm gülmüştü. Ona" Teyze ben de çok mutluyum seni görebileceğim için. "dedim. Konuşmamız koşa sürmüştü ama beni güldürebilmişti. Uyumak için Ilgın beklemedim çünkü uyumaya ihtiyacım vardı. Yatağa girince teyzemi ve yeni hayatımda beni nelerin beklediğini düşündüm. Ben bütün bunları düşünürken çoktan uykuya dalmışım bile...

Ben bir kalem , sen bir silgi bir kalemle yazdım bizi, bir silgiyle sildin beni, geriye kalan sadece dağılmış silgi parçaları. Sen ve ben gibi , biz gibi...

Gölgemdeki AydınlıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin