Don't Give Up It's Pag-Ibig

Ch.30(DGUIP)

Lyn's POV

"BUNTIS AKO!"

Oh ano! Palagi ka nalang sumasabat eh!

"So?"- HendrixMahal

"Ikaw ama"

"What the fck are you talking about ?! Hahaha"- HendrixMahal

Natutuwa ba sya kasi buntis ako at sya ang Ama?
Kyaaaaah!! Di nga?
Wahehe kung ganun edi wow.

"Masaya ka bang magkaka-anak tayo? Hehe ako kasi oo eh"

Tumigil sya sa kakatawa.. May mali ba akong nasabe?

"Buntis talaga ak--"

"Stop fooling aroun--"- HendrixMahal

"Mukha ba kong nagloloko Mahal?"

"Mahal?!"- HendrixMahal

"Bakit Mahal? Simple lang, kasi mahal kita. Mahirap ba intindihin yun? Explain ko pa ba?"

Halatang asar na asar na yung mukha nya ngayon..

Napatungo ako at..

"Pero seryoso ako"

Tahimik pa rin sya, 4 weeks na daw akong buntis sabe ni Besty.
Okay lang naman saken.. Tutal si HendrixMahal naman ang mapapangasawa ko..

Habang nakatungo ako at naiisip na magkasama na kami sa iisang kwarto napapangiti nalang ako..

"Pano ako maniniwala sayo? Eh wala naman akong--"- HendrixMahal

Inangat ko mukha ko para tignan sya sa mata.

"Yung check-up ko.. Eto oh"

Inabot ko sa kanya yung resulta ng check-up ko pero tinignan nya lang ako.

Ngumiti naman ako sa kanya habang inaabot yun.

"Ipalaglag mo"- HendrixMahal

Natigilan ako sa sinabe nya..

Unti-unting nawawala yung ngiti ko sa labi at napalitan ng mga namumuong
luha sa mata ko.

"B-bakit naman? H-haha i-ikaw talaga, di maganda yang biro mo ah"

Hindi sya sumagot sa halip ay tinalikuran nya ko.

"Walang kwenta kasi yang pagbubuntis mo, tsaka.. Kasalanan mo yan, malandi ka kasi"- HendrixMahal

Masakit..
Nasaktan ako sa sinabe nya..napakagat labi ako para pigilan na wag tumulo yung luha ko sa mata.

"W-wala namang kasalanan yung bata k-kaya b-bakit?"

Wala syang sagot.. Umalis lang sya at naiwan ako..

Di ko na napigilang umiyak..
Bakit ganun?
Hindi ba sya natutuwa?