Üzerine karabasan gibi çöken karanlığın içinde yatakta doğruldu Briana,gecenin sessizliği içinde duyulan tek ses yanı başından gelen homurdanmaydı ve bu ses genç kızın tüm dikkatini dağıtıyordu…Şakaklarında atan nabzın ağırlığıyla başını çevirip sesin geldiği tarafa baktı,yaşlı kadın yatağın kenarına iliştirdiği küçük taburenin üzerinde oturmuş başını üzerine dayadığı kollarını gelişigüzel yatağın üzerine uzatmıştı…
Üzerindeki yorganı açıp ayaklarını yana sarkıtarak yavaşça çıktı yataktan Briana,kadını uyandırmamak için olabildiğince sessiz hareket ediyordu…Serin odada yatağın sıcaklığından çıkınca hafif bir ürperti yayılmıştı bedenine…Yatağın ayakucunda duran sabahlığı alıp giydi ve kuşağını sıkıca bağladı,birkaç saniye nefessiz kalmasına neden olmuştu bu…
Bakışlarını homurtuyla uyuyan Bertha’ya çevirince gayri ihtiyari gülümsedi,bu kadın büyükannesini hatırlatıyordu ona…Horlayarak uyuması da benzerliklerinin başındaydı elbette…
Yatağın etrafından dolaşıp kadının yanına geldi ve omuzlarından sarkan şalı düzelterek yeniden örttü,tüm gece boyunca bu şekilde başında beklediğini düşününce içini büyük bir mahcubiyet kaplamıştı…Annesi bile bunu yapmazken tamamen yabancı bir kadının kendisi için endişelenmesi tuhaf hissettirmişti…
Odanın serin havasında şalın sıcak tutmayacağını düşünüp koltuğun üzerindeki örtüyü alarak yavaşça omuzlarına örttü Bertha’nın,uyandırmaya kıyamamıştı…Geri çekilirken kadın hafif kıpırdanmaların ardından başını kaldırdı ve uyku mahmuru gözlerle yatağa baktı,beyni tamamen uykudan arındığında genç kızın yatağın içinde olmadığını idrak edebilmişti…
Endişeyle yerinde doğrulurken genç kızın hemen arkasında olduğunu fark edince ayağa kalkıp Briana’yı omuzlarından tuttu ve soluk mum ışığının aydınlığında bir süre inceledi onu…
“İyi misin ?” diye sorarken sesinde müthiş bir endişe vardı yaşlı kadının,çocuğu için endişelenen bir anne kadar tedirgindi bakışları…Briana omuzlarındaki elleri aşağı çekip avuçlarının içine aldı ve “İyim” dedi gülümseyerek…
Yüz ifadesinden rahatladığını hissettiği kadını tuttuğu ellerini bırakmadan “Yatağına yatmalıydın” diye ikaz edip yatağın kenarına oturttu Briana ve yatması için omzundan tutup geri doğru itti yavaşça…Odanın diğer köşesine konulan küçük yatak varken Berhta kendi yatağına yatırmıştı Briana’yı…
Yorganı kadının omuzlarına kadar çekip örttükten sonra iyi geceler dileyerek kendi yatağına gitmek için arkasını döndü…Tam bu sırada Bertha elini yorganın altından çıkarmış ve kızın bileğini kavramıştı…
Briana kendisine bir şey söyleyeceğini düşünüp ona dönerken “Gerçekten iyi misin ?” diye sordu Bertha,genç kızın akşam ki hali gözlerinin önünden bir türlü gitmiyordu…Lord Edward’ın kolları arasında yağmurdan sırılsıklam olmuş bir vaziyette gelmişti eve,üstü başı çamur içinde kalmış ağlamaktan kızaran gözlerindeki yaşlar hıçkırıkların kesik nefes kalıntılarıyla birleşince kötü bir şeyler olduğunu belli etmişti…Konuşamayacak halde olduğunu anladığı için üzerine gitmemiş ve hemen yatması için odaya kadar eşlik etmişti ona...Neler olduğunu Edward’dan öğrenmek istemişti ama o da bu konuda bir şey söylememiş ve onu getirdikten heme sonra Victoria ile birlikte onun evine gitmek için malikaneden ayrılmıştı…
Şimdi iyi olduğunu söyleyen bu kıza bakarken neler olduğunu öğrenme merakı uyanmıştı içinde yaşlı kadının…Briana kolundaki eli diğer eliyle tutarak yaklaşıp yatağın kenarına oturdu,başına gelenler daha doğrusu Edward sayesinde gelmeyenler hakkında konuşmak istemese de en azından bir açıklama yapmalıydı…
