Imaginary Boyfriend

Chapter 14

Kagaya ng sinabi niya nilibre niya nga ako ng lunch. Binibigay ko sa kanya ang pera pero ayaw niyang tanggapin. Nakakainsulto daw ang ginawa ko. Na guilty naman ako.

"I'm so sorry kanina. Nahiya lang talaga ako." Panimula ko ng makaupo na kami.

"It's okay. Just don't do it again. Sige na let's eat."

Tahimik kaming kumakain. Pero madalas ay mag sasalita siya mag tatanong ng kung ano ano. Kahit papaano ay nakakagaanan ko na ng loob si Miguel. Mabait siya. Kahit na sikat siya ay kung tratuhin niya ako ay para bang ordinaryong tao lang siya. Parang isang regular student lang din. I mean yes, tao lang din naman siya. Ang kaibahan lang nun eh yung artista siya. Sikat. Hindi katulad ko na isang simpleng tao lang.

"Actually I really wanted to study. Kaso napatigil ng isang taon kasi hectic ang schedule. Pero sa ngayon. I really need a break. Mas gusto ko munang mag aral." Sabi niya. Tapos na kaming kumain pero hindi pa ubos ang oras namin. But we decided to stay here sa canteen.

"Paano ang mga fans mo?"

"Well.. They love me. Kaya they understand me. May mga ibang hindi at sinabing lumaki daw ang ulo ko. But the hell I care. Gusto kong mag aral. Maiintindihan din nila yun." Naka ngiti niyang sinabi.

"You always smile." Natawa naman siya sa sinabi ko.

"Why? May problema ba doon? Ayoko kasing sumimangot. Baka pumangit ako." Sabi niya. Ako naman ngayon ang natawa.

"Pumangit? Sa tingin ko nga kahit na ngumuso kapa diyan ay hinding hindi ka papangit." Totoo naman. Kahit poker face ay ang gwapo ng dating niya.

"Do you think I'm handsome ha?" May tono sa pananalita niya na parang inaasar niya ako.

"Ahm.. Y-yes? Bakit? Magiging sikat kaba kung hindi?" Nangalumbaba siya at tumingin sakin.

"Do you think naging sikat ako just because of my looks?'' Medyo naging seryoso na siya.

"I.. I guess. I mean no. Ahm. Lovi told me that you are a great singer. I haven't hear it yet. Pero I agreed. Lovi has a good taste in music kaya I believe her hehe." A smile form from his lips. Nakakahiya kana Yannie.

"Stop stuttering. I'm just kidding Yannie. And so.. you haven't hear me singing ha."

"Yes. Hayaan mo. Later manonood ako sa youtube. Para marinig ko na." Biro ko sa kanya. Kinurot niya ang ilong ko. Patuloy lang kami sa pag kukwentuhan hanggang sa naubos ang lunch break namin. Pumunta kami sa classroom kung saan susunod ang klase namin.

Natapos ang klase namin at apat na subject kaagad ang mayroong assignment. Hinatid ako ni Miguel sa parking lot dahil nandyan na ang sundo ko.

"Salamat sa pag hatid." Ginulo niya ang buhok ko.

"Your welcome. Ingat sa pag uwi." Sabi niya at pinag masdan ang pag sakay ko sa kotse. Binaba ko ang salamin ng kotse.

"Sige na sumakay kana sa kotse mo. Baka habulin ka diyan ng kung sino. Bye!!" I waved my left hand at ganun din ang ginawa niya.

Pagkauwi ko ay nadatnan ko ang parents ko. Isa itong himala para sakin. Sanay na akong hindi sila naaabutan sa bahay pero look. They're her and it makes me so happy.

"Wow. I'm surprise." Sabi ko pagkakita kong punong puno ng pagkain sa lamesa. "Anong meron?" Tinignan ako ni Papa na para bang may nakalimutan ako.

"What? Did I forget something? Birthday ko ba? Malayo pa ha. Hindi rin naman birthday ni Mama. Even you Pa.." Napanguso ako at patuloy pa din sa pag iisip kung ano nga bang meron. Ugh! I hate this. May pagka makakalimutin na talaga ako.

"Nothing dear. We just.. Missed you. That's all. Nothing to worry. Just sit down." She said and I obeyed her. Si papa talaga. Kung tignan naman kasi ako as if I forgot they're birthday.

We ate and we talk more. Tinatanong nila sakin kung kamusta ang first day ko as a college student. Kung may kaibigan na daw ba ako. How does it feel na hindi ko kasama ang dalawang best friend ko. Haha. Honestly, natatawa ako. Para kasing baliw si Mama. Akala niya grade one lang ako kung makapag tanong. Pero I missed this. I missed them. Ngayon na lang nangyari na sabay sabay kaming kumakain.

"We talk too much. Baka pagod na si Yannie. Let her take a rest sweety." Sabi ni Papa. "Actually Pa, I'm enjoying this. Having a conversation with you. Kaso.. Medyo pagod na nga din ako."

"Sorry sweety, ngayon na lang ulit nangyari ang moment na to ha. Don't worry. We will try na dalasan ang ganito. Okay?" Mama said then hugged me.

"It's okay ma. I love you!" I said then kissed her on her cheek. Tumayo ako at lumapit kay papa. "Mag pahinga na din kayo. 'kay?" Tumango si papa at niyakap ko siya.

Umakyat ako sa kwarto ko, nag shower sandali nag bihis ako ng panjami and a big comfy shirt. Humiga ako at kinuha ang cellphone ko then I found out na may nag text sakin.

"See you tomorrow, Yannie. :) -Miguel"