Aşk Mı? Nefret Mi?

17| Yalan

Y/N : Ben geldiimm! Öncelikle bölümü çok geç attım bunun farkındayım. Gerçekten çok çok özür diliyorum hepinizden. Bazı kişisel sorunlarımdan ve okulumdan dolayı böyle oldu. En kısa zamanda bunu telafi edeceğim. Lütfen beni affedin. Sizin o güzel yorumlarınızı çok özledim. Umarım desteğinizi esirgemezsiniz. Çünkü benim ilham kaynaklarım sizlersiniz. Şimdi sizi bölümle baş başa bırakıyorum. Beğenmeniz dileğiyle... ♡♡

Ayrıca medyaya bir şarkı ekledim. Bölümle alakası yok. Sadece beğendiğim bir şarkı. Ama şöyle bir benzerlik var şarkının da adı Yalan, bölümün de. 😂 Umarım siz de beğenirsiniz.

İyi okumalar 😍😙

^^^^

"Burayı da işaretleyin çocuklar. Yarınki sınavda işinize yarayabilir."

Fizik hocamızın söylediği şeyle o kısmı da işaretledim. Bedenen burada olmama rağmen ruhen yokmuş gibiydim. Aklım bu sabahki olaylardaydı. Doğru düzgün düşünemiyordum. Kafamda sürekli Kris'in benden istediği şey dönüp dolaşıyordu. Duvara çöküp ağlamamızdan sonra ellerimi tutup benden bir şey istemişti ve ben de söz vermiştim. Aklıma o olay gelince yine gözlerim dolmaya başladı.

"Suzy..." dedi kızarmış gözleriyle bana bakarak. Ayağa kalkarak tam karşıma çömeldi ve ellerimi tuttu. Ne yapıyordu, anlamıyordum ama içimde bir korku vardı.

Gözlerine bakarken konuşmaya başladı. "Senden son kez bir şey isteyeceğim. Kabul edebilecek misin?"

Kafamda 'son kez' kelimesi dönüp dururken bir yandan da korkuyordum. Ya intihar ederse? Ya şimdi gidip kendini öldürürse? Yok canım, saçmalıyordum. Kalbim korkuyla hızlanırken sakinleşmeye çalıştım ve zorlukla "Tamam," dedim. "Ne istersen yapacağım ama neden son kez dedin? Bir yere mi gidiyorsun?" diye devam ettim çatallaşmış sesimle.

"Sadece dinle, Suzy." dedi derin bir nefes alarak. "Yakın bir zamanda gideceğim buralardan. Myungsoo da sen de benden kurtulacaksınız. Sadece ben gitmeden önce Myungsoo'yla fazla vakit geçirme. Ya da geçir ama ben görmeyeyim. Zaten ben umudumu kestim, Suzy. Bir de görürsem daha da acır kalbim, paramparça olur. Mahvolurum."

"Sizi yan yana görünce aklıma Myungsoo ve Jiyeon geliyor ve yine aynı duyguları yaşıyorum. En azından bunu yap, lütfen. Sadece birkaç gün." diye devam ettirdi sözlerini. Gözlerim hâlâ yaşlıyken kafamı salladım. Sözümü tutacaktım. Bana güveniyorsa bunu suistimal etmeyecektim.

Tenefüs zilinin çalmasıyla ayaklandım. 3 ders saati geçmişti ve sınavımızı çoktan olmuştuk. Ayrıca matematik sınav sonuçları açıklanmıştı ve 75 almıştım. Buna bile sevinemeyecek kadar kötüydüm. Sanki hiçbir şey umurumda değilmiş gibiydi. Kıyamet kopsa yine umursamayacakmışım gibi geliyordu.

"Kıyamet kopsun da gör sen umursamamayı!" diye bağıran iç sesimi aldırmadım.

Bu halimin farkına Se Na da varmış olacak ki şaşırıp kalmıştı. Myungsoo birkaç defa yanıma gelmişti konuşmak için ama onu geri göndermiştim. Konuşmak istemiyordum. Yaşadığım şeyleri sindirmeye ihtiyacım vardı ve bu biraz zaman alacakmış gibi görünüyordu.