"Siz birbirinizi tanıyor musunuz?"
***
"E-evet okuldan." diyebildim sadece.
Myungsoo ise aptal bir sırıtışla bana bakıyordu.
Ne kadar çok seviyor beni sinir etmeyi ya!
"Süper o zaman. Gördün mü ortak? Onlarda arkadaşlar." dedi Myungsoo'nun babası.
"Aynen süper oldu. Artık sık sık görüşürüz. Ee ne duruyoruz oturalım o zaman," dedi babam.
Off! Ya ben şimdi Myungsoo'yla aynı masada yemek mi yiyeceğim!?
Hayatta olmaz!
"Hadi kızım otursana," diyen babamla kendime geldim.
Ve mecburen oturdum. Tam da Myungsoo'nun karşısına!
Böyle bir şey olamaz ya! Istemiyorum!
Nasıl bir tesadüftü bu ya?!
Babamgil koyu bir sohbete dalmışlardı. Ben de Myungsoo'yla sürekli bakışıp duruyordum.
Yüz ifadelerimizle anlaşıyorduk resmen!
Ben ona öldürücü bakışlar atıyordum. O ise pis pis sırıtıyordu! Sinir şey!
En sonunda yemekler geldi ve yemeye başladık. Geldiğimizden beri hiç konuşmuyorduk ki bu sıkıcı olmaya başlamıştı. En sonunda sessizliği ben bozdum.
"Ee dersler nasıl Myungsoo?"
Bu ne biçim soru yaa!? Sanki çok ders çalışıyor! Soracak soru bulamadım diye kendime kızdım.
Bana öyle bir bakış attı ki " Umrunda mı?" bakışıydı.
GICIK! Iyi ki bir soru sordum. Umursamadan cevap vermesini bekledim.
"Iyi Suzy. Aynı işte" dedi sırıtarak.
Sonra da ekledi:
"Seninkiler nasıl? "
"Seninkilerden daha güzeldir eminim, " dedim imalı konuşarak.
"Öyledir tabi tabi." dedi ve yemeklerimizi yemeye devam ettik.
Sonunda yemekler bitmişti ve sıra tatlı yemeye gelmişti.
Off!
Ne zaman bitecek! Artık daha sık mı görüşeceğiz yani!? Babam ortak buldu mu, birde en yakın dostuysa, sürekli yemeğe gideriz, gezeriz daha neler neler yaparız!
En önemlisi de Myungsoo'nun olması!
"Tatlı yiyelim, tatlı konuşalım!" diyen babamla düşüncelerimden sıyrıldım.
Nasıl tatlı konuşabiliriz ki, karşımızdaki kişi Myungsoo olunca!
"Aynı sınıfta mısınız? Biraz anlatın. Suzy kızım Myungsoo derslerine çalışıyor mu bari?" dedi Myungsoo'nun babası.
Evet! Bu süper bir fırsattı! Şimdi görürsün Myungsoo!
"Ne yalan söyleyeyim dersleri hiçte iyi değil. Sürekli başka şeylerle uğraşıyor." dedim son cümleyi vurgulayarak.
Kesin anlamıştır ki belli olmuştu zaten. Çünkü beni öldürecekmiş gibi bakıyordu. Korkmadım da değil yani.
"Belli zaten! Eve gidince görüşeceğiz Myungsoo."
Tatlılarımızı yerken yine koyu bir sohbet başladı. Ve ben yine boş boş oturdum.
En sonunda eve gitmek için vedalaştık.
Herkes vedalaşırken Myungsoo kulağıma eğilerek :
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Mı? Nefret Mi?
Novela Juvenil"Büyük aşklar nefretle başlar," derler. Peki büyük nefretler nasıl başlar? AŞKLA MI? @Tüm hakları saklıdır.
