He Stole My Last Kiss

Move Sixteen

The Last Time
~•~•~•~•~•~•~•~

Cait was busy annoying Miko when I entered the apartment. Lahat sila napatingin sa'kin kaya mabilis akong yumuko at lumapit kay Cody na nasa couch. Agad akong tumabi sakanya at nagkunwaring 'di alam na nakatingin parin sila sa akin.

I know what they're thinking... I'm just waiting for one of them to voice it out.

"Wala si Zane?" lakas-loob na tanong ni Pat.

Mahinang napangiti ako at napailing. "Busy siguro. May practice ata ngayon, e."

"Araw-araw nalang na may practice?" sambit ni kuya at nadinig ko na agad ang iritasyon sa boses niya. Hindi ako kumibo. "Shit, Vanny. Pang-ilang beses na 'to ha?! 'Di man lang niya naisipang mag-text man lang na hindi ka niya masusundo! Hindi 'yung mag-isa kang nagko-commute!"

"Kuya.... Nagpahatid naman ako," mahinahon na sabi ko at tumingin ako kay Patricia. Siya lang kasi ang nakakapagpakalma kay kuya pero imbes na tulungan niya ako ay umiwas siya ng tingin. Tumikhim ako. "Andon pa kasi si Adie kanina. Nagpasundo siya kay Drew kaya hinatid nalang din ni—"

"Vanny, what the hell!" sigaw ni kuya at natahimik ang buong apartment. Napapikit ako at napayuko. Alam ko na ang sasabihin niya. "Paano kung wala sila!? Sa sobrang katigasan ng ulo mo hindi mo kami tatawagan! Magt-taxi ka, ganon!? Paano kung mapahamak ka!? Babae ka pa naman! At mag-isa ka pa!"

"Vin...." malumanay na sambit ni Cait.

"Hindi Cait, e! Hindi natututo 'yan! At saan ba ang lintek na Zane na 'yon!? Putangina niya! Kung mas importante pa ang pagsasayaw niya kesa sa kapatid ko, putangina niya talaga!"

Galit na galit na talaga si kuya kaya hindi na ako maka-angal pa. Isa pa, hindi naman niya kailangang sabihin 'to ng paulit-ulit e. Dahil unti-unti ay natatanggap ko naman nang mas importante talaga ang pagsasayaw kesa sa'kin para kay Zane. Dahil pangarap niya 'yon e. Matagal na niyang gusto 'yon at ngayon ay nakamtan na niya. Anong klaseng girlfriend naman ako kung ako pa mismo ang magiging hadlang sa pangarap niya, diba?

Sino ba naman ako?

Girlfriend niya. Nakagat ko ang labi ko at pinigilan ang pag-iinit ng mga mata ko. Hindi ako p'weeng umiyak dahil baka mas dibdibin ko ang nararamdaman ko. Umiiwas na nga ako sa malalakas na emosyon e, bakit ko pa papalalain ang sakit? Ano ako, martyr?

"Vanessa! Nakikinig ka ba!?" sigaw ulit ni kuya at dahan-dahan ay tumango ako. "Kakausapin ko na talaga ang lalaking 'yan. Walang kwenta, tangina."

Pagkasabi niya non ay pumasok siya sa kwarto niya. Hinalikan muna ako ni Patricia sa pisngi bago sumunod kay kuya at agad akong niyakap ni Cody. Pero nang daluhan na ako ni Cait at inalo ay tahimik na tumulo ang mga luha ko.

"Pagpasensyahan mo na 'yun, Vanny," mahinang usal ni Cait. "Alam mo namang concerned lang siya sa'yo, diba? Intindihin mo nalang si Vin."

Tumango ako at sumandal kay Cody. Walang nagsalita ng matagal na panahon hanggang sa tumayo si Angelo at nagpunta sa kusina. Cody kept on comforting me habang si Cait ay nakasandal na sa'kin. Miko was just staring at nowhere.

It sucks. Ayoko namang idamay sila sa kadramahan ko. Ano naman ang mapapala namin kung lahat kami mage-emote diba? Kung sana alam kong andito silang lahat ay mas hinintay ko nalang si Zane. At least kapag magkasama kaming umuwi hindi ganito ang atmosphere dito sa apartment.