İçimdeki acıyı nasıl dindirebilirdim bilmiyordum öylesine yanıyordu ki canım, onunla birlikte ölmüştüm.
Son kez sarılamamıştım bile nasıl gidebilirdi. Odamda kapıya yaşlanmış ağlıyordum, hıçkırarak, elimde makasla. Saçımdan bir tutam alarak kestim. Rüzgârı çok özlüyordum, kelimelerle anlatılamayacak kadar çok özlüyordum.
Sadece onu istiyordum, annemle gitmeseydim, kalsaydım. Bir tutam daha kestim saçlarımdan, yere düşen saçlarımı göz yaşlarım ıslatıyordu.
Ölmek ve rüzgara kavuşmak istiyordum, tek dileğim buydu. Onsuz nasıl yaşanırdı ki ?, onsuz nasıl nefes alınırdı ? Onun olmadığı bir güne gözlerimi açmanın anlamı yoktu, onun olmadığı bir hayatı yaşamanın anlamı yoktu.
Biraz daha kestim saçlarımdan, biraz daha ve biraz daha. Kesecek tutam kalmayınca makası odanın ortasına doğru fırlattım, ağlama sesim yükselmişti, hıçkırıklarım artarken kapı tıklatıldı
- ece iyi misin ? demişti neriman abla babamların evindeydim annem ise otelde kalıyordu rüzgarla anılarımızın olduğu evde 1 hafta kalmak için zorla izin almıştım her yerde anılarımız vardı orda, burada, şurada ölüyordum sanki neriman abla kapıya tıklayınca oturduğum yerden kalktım gözlerimi silerek kapıyı açtım gözleri kıpkırmızı olmuştu, oğlunu kaybetmişti içeriye girerek yatağa oturduğunda yanına oturdum ağlamamak için kendini tutuyordu onu ilk kez bu kadar bakımsız ve çaresiz görmüştüm kestiğim saçlarımdan parmaklarını geçirerek gülümsemeye çalıştı
- kuaföre gitmelisin dediğinde ağlamaya başlamıştım bile oda benimle birlikte ağlıyordu kendini toparlamaya çalışarak burnunu çekti ve gözyaşlarımı sildi
- onu seviyordun değil mi ? diye sordu verecek cevabım yoktu
- oda seni seviyordu dedi tekrar burnunu çekerek yerdeki halıya odaklanmıştım eninde sonunda söyleyecektik ama rüzgarla beraber söyleyecektik bu şekilde değil
- rüzgar söylemişti dediğinde kafamı kaldırarak ona baktım
- seni çok sevdiğini, sensiz yapamadığını söylemişti dedi gözünden akan yaşı silerek
- sonra gitti, sana geliyodu ece dedi ağlaması hızlanmıştı kendini tutamıyordu ağlama seslerimiz birbirine karışırken konuşmaya çalıştım
- benim yüzümden demiştim kafamı göğsüne yasladığında konuştu
- asla kendini suçlama, sen üzül diye söylemedim olurda gidince aklın kalmasın diye dedi ağlamaklı olan sesiyle
- bana kızmalısın, onu ben öld-
- hayır dedi
- sadece bir trafik kazası.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Siyah Papatya
Teen Fiction" Ecenin o sıradan hayatını babasının evli olmasına rağmen başka birine aşık olması değiştirdi. Peki Ece alışabilecek mi yeni hayatına ? Annesinden uzakta yaşamaya, yeni okuluna, yeni arkadaşlarına, yeni evlerine, üvey annesine ve üvey abisi Rüzgâr'...
