(UNDER REVISION)
BE WEAK SO YOU SHALL BE CONTROLLED.
Hundred of years from now, the Philippines sits at the top - powerfully, technologically, politically, and economically advanced from others - and there isn't a doubt that it is leading the world...
Note: This is an unedited version of this chapter. Some inconsistencies can be seen in this chapter. This chapter has some information that does not align with the previous ones. Once again, what you will read is an unedited version. Although there are mismatched details, the overall plot is not affected in any way.
BEATREESE
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
DAYS HAD PASSED SINCE Deo toured the half of the Premium Section for us. In those days we didn't see him and not even his shadow. We didn't have any idea to where he went and where he stayed. I didn't want to ask the lobbyist to where he was since I didn't want to look so needy.
We did nothing for those days. And to be honest, we hoped Deo would visit us on the second day, but we didn't see any Deo outside the door. We didn't even hear his name spoken around here.
But then, nagbago na ang isip ko.
Lumabas ako at pumunta sa reception sa lobby para itanong kung nasaan si Deo. Tulad no'ng unang beses na nakarating ako rito wala pa ring pinagbago ang mga pasilyo at puno pa rin ng tao ang paligid. Usapan dito tungkol sa mga bagay at topic na gusto nilang pag-usapan.
Nang makarating ako sa lobby ay mas lalong kumapal at mas umingay ang mga tao. Dumeretso ako kaagad sa reception na may tatlong magagandang babae. May kinakausap silang mga guests at mukhang hindi nangangawit ang kanilang mga panga dahil habang sila'y nagsasalita ay hindi nawawala ang ngiti sa labi nila. Hinintay ko munang makaalis ang kanilang mga kausap bago ako lumapit sa kanila.
Nang makita nila na patungo ako sa kanilang direksyon agad nila akong binigyan ng kanilang mga napakatatamis na ngiti. Naglakad na ako papunta sa kanila nang may mabangga akong isang lalaki. May edad na siya pero hindi siya ganoong katanda at siguro ay nasa kalagitnaan na siya ng 30's. Hindi ko nakikita sa mukha niya na may edad na siya dahil sa mukha niyang may pagkabata pa. Kaya ko lang nasabi na nasa 30's na siya dahil sa kaniyang mga mata.
"Pasensiya na po!" hingi ko agad ng tawad.
"Wala 'yon. Mag-ingat ka na lang sa pupuntahan mo," sabi niya sa akin at nagtuloy-tuloy sa lakad niya. Sa tono ng pagkakasabi niya ay parang may isa pa itong mensahe na gustong sabihin. Hindi ko na lang iyon inisip at tumuloy na lang sa paglalakad patungong reception.
"We are now entering the Gatalact Region Sector 4," sabi ng isang babaeng boses mula sa mga speakers.
"Good day, miss! How may I help you?" sabi ng isang babae sa gitna habang nakangiti na para bang wala siyang dinadalanb kapropleproblema sa mundo.
"I was just wondering where could I fi—"
Hindi ko na natapos kung ano man ang sasabihin ko dahil may isang boses na naman na nagsalita mula sa mga speakers.
