Οι Διάδοχοι

Κεφάλαιο 10

~Μαρκέλλα~

(16 χρονών)

Μας ξεναγεί η Ντελάνσυ στο σχολείο όπου κάθε γωνιά του κρύβει και από μια έκπληξη. Υπάρχουν άπειρες αίθουσες κάποιες με έφηβους αγγέλους που προσπαθούν να πετάξουν, άλλες με αγγέλους που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν τα μαγικά τους και άλλες με αγγέλους που παρακολουθούν με προσοχή τον καθηγητή τους. Είναι υπέροχο αυτό το σχολείο και όλα τα παιδιά φαίνονται φιλόξενα. Χτυπάει μια καμπάνα και όλα τα παιδιά προχωράνε προς μια κατεύθυνση. 

-Ελάτε! Λέει η Ντελάνσυ και προχωράει προς την ίδια κατεύθυνση με τα άλλα παιδιά. Την ακολουθούμε, εγώ και η Ρεβέκκα, και βγαίνουμε σε έναν τεράστιο κήπο που απλώνεται πράσινο γρασίδι. Στη μέση βρίσκεται ένα συντριβάνι στην κορυφή του οποίου βρίσκεται το άγαλμα της Βασίλισσας των Αγγέλων. Λίγο πιο πέρα βρίσκεται ένα υπόστεγο που ισορροπεί πάνω σε τέσσερις κολώνες. Με μεγάλα χρυσά γράμματα γράφει: "Κήπος της Εδέμ". Δεν πιστεύω αυτό που αντικρίζω. Αυτός είναι ο πραγματικός Κήπος της Εδέμ; Αλήθεια; Με επαναφέρει στην πραγματικότητα, μάλλον στον Παράδεισο, η φωνής της Ρεβέκκα.

-Έλα Μαρκέλλα πάμε! 

Πηγαίνουμε κάτω από το υπόστεγο και στεκόμαστε δίπλα-δίπλα με την Ντελάνσυ. Κοιτάζουμε όλοι προς τη μεριά του κήπου και περιμένουμε. 

-Τι περιμένουμε; Ρωτάω την Ντελάνσυ. 

-Τη Διευθύντρια του σχολείου μας. Απαντάει η Ντελάνσυ και τότε εμφανίζεται η Βασίλισσα των Αγγέλων. Είναι η Διευθύντρια του σχολείου; Νόμιζα πως θα ήταν άλλη η Διευθύντρια του σχολείου. Υπάρχει απόλυτη ησυχία στο χώρο που μία καρφίτσα να έπεφτε θα ακουγόταν. Κάτι που στο άλλο μου σχολείο δεν γίνεται ποτέ. 

-Καλημέρα σας παιδιά. Σήμερα θα καλωσορήσουμε δύο καινούργιες μαθήτριες στο σχολείο μας οι οποίες είναι και οι Διάδοχοι. Ξεκινάει να μιλάει η Βασίλισσα των Αγγέλων και δείχνει εμένα και την Ρεβέκκα. Άντε πάλι αυτή η λέξη. ΔΙΆΔΟΧΟΙ. Δεν ξέρω γιατί αλλά κάθε φορά που την ακούω τριγυρνάει στο κεφάλι μου συνέχεια. Όλοι γυρνάνε να μας κοιτάξουν και εισπράττουμε μόνο ευγενικά και φιλόξενα βλέμματα.

-Όπως γνωρίζετε πολύ καλά όταν ο κόσμος εδώ πέρα σας χρειάζεται ο ουρανός στον άλλον κόσμο θα γίνεται κόκκινος. Η κάθε μια σας έχει τη δική της δύναμη. Εδώ, στο σχολείο, θα μάθετε πως να τη χειρίζεστε σωστά και να την ελέγχετε, όχι να σας ελέγχει. Τα υπόλοιπα θα τα μάθετε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Καλή συνέχεια! Συνεχίζει η Βασίλισσα απευθυνόμενη σε εμένα και την Ρεβέκκα και εξαφανίζεται σε ένα σύννεφο. Στη μέση μου εμφανίζεται μία χρυσή ζώνη που στο κέντρο της βρίσκεται ένα άσπρο διαμάντι. Το ίδιο γίνεται και στη Ρεβέκκα. 

-Είναι ζώνη για να μεταφέρεστε από τον κόσμο σας εδώ όταν χρειάζεται. Μας εξηγεί η Ντελάνσυ. Μπαίνουμε όλοι ξανά μέσα στο κτίριο και εγώ και η Ρεβέκκα ακολουθούμε την Ντελάνσυ. Εισερχόμαστε σε μία αίθουσα που μοιάζει περίπου με την παλιά μου τάξη. Οι καρέκλες είναι τοποθετημένες σε ημικύκλιο όπως είναι οι τάξεις στο πανεπιστήμιο. Υπάρχει ένα μεγάλο άσπρο πανί στον τοίχο που μοιάζει με αυτά στα σινεμά. Καθόμαστε και οι τρεις στην πρώτη σειρά και μπαίνουν και τα υπόλοιπα παιδιά. Τέλος μπαίνει στην αίθουσα ο καθηγητής μας. Έχει και αυτός φτερά στην πλάτη του. Φοράει ένα επιβλητικό κοστούμι και γυαλιά. Κάτι μου θυμίζει το πρόσωπό του, μου είναι γνώριμος. Δεν είναι δυνατόν! Είναι ο θείος μου!