Kamelya

● 14●

Biraz sarsıntıdan sonra arabadan indiğimizi anladım.

"Savaşın evi burası mı?"

"Evet. Ne bekliyordun? Villa mı? " Fatih'in sesi ilk defa bu kadar nefretle geliyordu kulağıma. Bunlar bana tuhaf ve bir o kadar karmaşık geliyordu.
Kendimi tekrar uykuya dalarken bulmam saniyelerimi almıştı.

•●•●•●•●•●•●•●•●•

Bora'dan....

Yaprak'ı sıkıca tutarak eve girdim. Savaş tuhaf bir adamdı. En az İmge ve Fatih kadar psikopat, narsist ve anormaldi. Annelerinden pek bahsetmezlerdi. Ama anneleri hakkında tek bildiğim Fatih'in ona daha fazla benzediğiydi. Kahverengi gözleri, ten renkleri...

Savaş bize tek kaşını kaldırarak baktı.
"Psikopat, narsist ve anormal kızım ile psikopat, anormal ama narsist olmayan oğlumun burada ne işi var acaba? Ve sen- Bu kız da kim?"

"Şimdi bunun sırası değil!" diye bağırdı Fatih sinirle. Onun sinir krizlerini görmüştüm. Onların yanında bu karınca gibi kalıyordu.

"Oğlumu ne kadar da terbiyesizleştirmişsiniz. Tebrik ederim. " dedi mavi gözlerini bizim üzerimize dikerek.

Yaprak kıpırdanmaya başladığında gözlerimi ona çevirdim. O ise gözlerinin aralığından bana bakıyordu.

"Toprak?"

"Tamam. Biraz dayan. Olur mu?" dedim benden beklenmeyecek bir şevkatle. İmge bana kısık gözlerle bakarken, ben umursamayıp onu koltuğa yatırdım.

"Neredeyiz?" diye sordu derin bir nefes alarak. Yorgun görünüyordu.

"Benim evimdesin. Şimdi... ismini teşrif eder misiniz, hanımefendi?" dedi Savaş oflayarak.

•●•●•●•●•●•●•●•●•●•

Kamelya'dan...

Gözlerimi açmaya çalışıyordum. Ama bu biraz zor bir işti. Yani benim için.

"Toprak?" dedim bir anda. Neden dediğimi bilmiyordum.

"Tamam. Biraz dayan olur mu?" dedi, demesine ama o bu kadar kibar konuşmazdı. Yani onu ne kadar süredir tanıyorsam, o kadar kabaydı.

Gözlerimi inanılmaz bir güçle açıp etrafa baktım. Evde değildik. Depo gibi bir yerdeydik. Bir duvarı tamamen camdı ve hemen ötesinde teras görünüyordu. Sanırım öğleden sonraydı çünkü güneşin turuncu ışığı içeriye giriyordu.

"Neredeyiz?" diye sordum gözlerim önümdeki mavi gözlü adamı inceledim. Fatih'in ve İmge'nin suratına bakılırsa bu, konuştukları Savaş'tı.

Adam bana sorunmuşum gibi bakıyordu.
"Benim evimdesin. Şimdi... ismini teşrif eder misiniz, hanımefendi? "

"Kamel-" diyecekken dilimi ısırıp hızlıca "Yaprak." dedim.

"Bende Savaş. Fatih ve imge'nin babasıyım. " dedi diğerlerinin bakışlarını es geçerek.

"Hadi sorununu bulalım, Yaprak."