-Biedna Blythe to gówno ją zniszczyło. Tyle bym oddała żeby tu jeszcze była, wróciła do nas, i jej matka tak samo skończyła tylko, że nie przez chorobę tylko przez nas. Tak wiem muszę być o tym cicho, bo nikt nie morze się o tym dowiedzieć, że to był pomysł Hariet i po części mój. Ale mam ochotę pójść z tym na policje. Wewnątrz dręczy mnie sumienie po tym czynie tylko, że i ja pójde siedzieć do pierdla. Muszę o tym poważnie pogadać z Hariet, tylko po co. Przecierz stało się i czasu nie cofniemy, choćbym bardzo chciał. Nick zadzwonił i umówił się z Hariet pod blokiem moim i mojej mamy. Pogoda była wtedy okropna. Wiał silny, zimny wiatr a na dodatek deszcz padał.
-Hej Nick chciałeś się spotkać?
-Tak, chodzmy do mnie do domu.
-Okej
Po chwili byli w domu.
-Posłuchaj Hariet ja mam wyrzuty sumienia, potym co zrobiliśmy.
-Nick, nie obwiniaj się. Ta śmierć obydwom bardzo się należała.
-No właśnie nie wiem, mam co do tego wątpliwości.
-Nikuś, ale ja wiem, że wszystko jest w jak najlepszym porządku.
Po tych słowach Hariet zaczęła namiętnie całować Nicka.
-Hariet!! Co ty robisz? Natychmiast przestań!!
-Ale misiu wiem, że chcesz.
I znowu...
-Uspokuj się nie nie chce odczep się!! Wynoś się!!
Nick wyżucił Hariet za drzwi.
-Oj Nick popamięta mie jeszcze. Albo będzie mój albo zły Cię los czeka, hahaha.
CZYTASZ
Anorektyczką jestem JA
Novela JuvenilBlythe jest dziewczyną chodzącą do pierwszej gimnazjum, ma wielu przyjaciół. Jednak pewnego razu przez przypadek wpada na chłopaka o rok starszego Nicka. Od razu coś między nimi zaczyna iskrzeć. Po skończonych lekcjach Blythe idzie do sklepu by kupi...
