YAKISIKLI PATRONUM

kaçış

İçeri geçtiğimizde bana hala ne olduğunu anlatmiyordu. Yukarı çıkmıştı. Aşağıya indiginde ise elinde siyah bir çanta vardı.

Barış
Beni kendini korumak için reddetmisti. Ama bilmiyordu ki onun yanında olmadığım zaman başına gelebilecek felaketleri. Adamlar onun pesindeydi. Meleğimi benden almak istiyorlardi. Premsesimi. Ona yaptıkları. Cektirdikleri her ani zorla izlemistim. Onun yalvarislarini çığlıklarıni ağlamalarini. Gözünden akan her yaş icin canımı vermeye hazırdım. Herşey benim yüzümden olmuştu. Ona aşık olmam herseyi değiştirmiş ve mahvetmisti. Ilk once onun elinden jacksonu almıştım. Daha sonra ise masumlugunu. Sırada ne vardı cani mı?
Ona bunu yapamazdım. Onu seviyordum. Ona ne kadar acı cektirtsemde bir gün herşey duzelecekti. Elimdeki siyah cantaya dosyaları ve bir kaç biseyler katmistm. Burdan gidecektik. Aşağıya indigimde korkmus usumus beni bekliyordu. Kolundan tuttugum gibi arabaya bindirmistim. Tek kelime etmiyordu. Sadece yaptiklarima ayak uydurmaya çalışıyordu.
- babanla ya da annenle konusmak istermisin. Demistim. Ailevi durumunu biliyordum. Annesi kumsal evden ayrildiktan sonra babasiyla kavga eder olmuştu. Bunu ne kadar kumsala beli etmeye calismasalarda kumsal herseyi biliyordu. Tek birşey dışında. Annesi geçen hafta hastaneye kapatılmıştı.
- o olu rr. Diyip uzattigim telefonu eline aldı.
- alo baba..
- kızım sonra konuşalım.
- ben sadece yurtdışına cikiyorum onu soyliyim dedim. Eger ulasamassan diye..
- Tamam görüşürüz.
- seni seviyor-
Sanırım babası telefonu kapatmisti. Telefonu tekrar bana vermisti. Gozleri yine dolmuştu. Bana belli etmemek için kafasini cama yaslayarak dışarıyi izlemeye başladı. Hiç bir şey soylemiyordu. Hic soru sormuyordu...

Okuma sayari düştüğü için kisa yazdim. Bundan sonra sınır koyup sınır gecildiginde yb paylasacagim.