ALINTI

11.3K 247 62
                                    

Beni sertçe fırlattıktan sonra sert ifadesiyle karşımda dikildi. "Sen ne yaptığını sanıyorsun Dünya!"

Ayağa kalkarken alayla güldüm. "Ne yapıyormuşum?"

Gömleğimi tutup beni sarstıktan sonra öfkesini yüzüme kustu. "Bu halin ne lan! Bana laf mı getirteceksin? Ya aşağıda yaptığın neydi? Bana bak şansını zorluyorsun. Sabrım kalmadı. Anladın mı?"

"Sabrın kalmadı ha! Sabırmış..."diye söylendim.

"Ya sabır!" Derken kendine hakim olmaya çalışıyordu.

"Kendine gel yoksa canını yakarım. Kendine gel." 

Acıyla güldüm. Daha fazla canımı yakabileceğini mi sanıyordu? Ona doğru yürüdüm.

"Merak etme. Sen bana bakarken  bile canımı acıtıyorsun.Birsey yapmana gerek yok. " Kolumu sıktı.

"Dünya. Yemin ediyorum canını gerçekten yakarım." Kolumu ondan kurtardım.

"Beni buraya hapsettin. Bu eve, bu yatağa!" Ellerimi tutup sertçe indirdiğinde omuzlarına vurduğumu farkında değildim.

"Sen...Sen benden her şeyimi aldın." dedim gözyaşlarım usulca akarken.

"Önce özgürlüğümü, aşkımı..." yumruk yaptığı eli hızla havaya kalktı. Gözlerindeki öfke benim acımın yanında depremden kalan enkaz gibiydi. 

"Sonra acımasızca bekaretimi  aldın. Beni hiç düşünmeden hateket ettin hep, benim duygularım yokmuş gibi davrandın. Canımı öyle çok yaktın ki artık dayanacak gücüm, yakılacak canım kalmadı. Ama en acısı neydi biliyor musun? En acısı bebeğimi benden almandı."  Gözlerime anlamsızca baktı. Bebeğin onun beni hırpalaması yüźünden düştüğünü bilmiyordu.

"Onu sen aldın Gökmen, Senin yüzünden öldü!"


Merhaba :)
Sınavlar olduğu icin bir hafta kadar bölüm atamicam. Yani gecikeceğini şimdiden söyliyim. Yorumlarınızı cok merak ediyorum lutfen benimle yaplaşın. Ve nasıl gitmesini istediģinizle ilgili seyler yazın çünkübana kalırsa dünya daha ćok acı çekecek. 

Neyse sizi seviyorum.

ZORAKİ AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin