Carrying the Casanova's Baby (TDV Series #2) (COMPLETED)

Chapter 00

This is not the epilogue yet. But this chapter is all dedicated to Rance. This is in his POV. Susunod na ang epilogue. Thank you to all who read and continue to love the story :) And sorry kung madidisappoint ko kayo. Merry christmas! Xoxo -A
----------------------------------

Special Chapter

"Daddy!!" Supresa ko lang sana sa kanya ang ginagawa ko pero nang madatnan niya ako sa loob ng kanyang kwarto na pinuputol ko ang ulo ng kanyang mga barbie doll ay daig pa niya ang naka micropono kung makasigaw.

"Anong ginagawa mo sa mga laruan ko?!" She looked so angry at me, napatayo na lamang ako at natawa ako sa kanya. Ang cute niya talaga.

"I don't like your barbie dolls. They look creepy." I chuckled. Sa mga panahong 'yon ay nag-aaral pa lamang ako ng tagalog dahil nakasanayan ko na ang linguahe doon sa Australia.

"You monkey!" Sa sobrang galit niya ay mabilis siyang tumakbo patungo sa akin at sa isang iglap ay tinapakan niya ang aking paa.

"Ouch!" Napaaray na lamang ako sa ginawa ng mabangis na batang babae sa akin. "Hey!"

"Ikaw ang pangit! Kano!" Sigaw niya.

Namumula na ang kanyang mga pisngi habang galit na galit na nakatingin sa akin. 'Yan magalit ka sa akin, I really love it when she gets mad, I like it when she raises her brows at me. I don't know but I just think she's very cute.

I first met her when my parents and I went to La Union for a vacation. My grandfather lived in San Fernando, and it happened that there was this very cranky girl who lived next door. I tried being her friend, pero sobrang suplada niya, somehow she just hated me for some reason. And for some reason also, she never failed to catch my attention.

"Bakit nandito siya?" Tanong niya sa kanyang daddy nang isang araw ay dumalo ako sa recognition day niya nung siya ay nasa elementary. Nanggaling pa ako ng Manila airport nun dahil muli akong magbabakasyon sa San Fernando para lang makita siya.

"He's here for vacation, ofcourse." ngiti ng kanyang Dad.

She was wearing little make-up. It gives me chills every time I come back and she's grown so much. Lalo siyang gumaganda, tumangkad din siya. I wonder if she's been eating right? Laging manipis ang pangangatawan niya.

"He's here for vacation? Dapat nasa bahay siya ng kanyang Lolo Gonzalo. Bakit nandito siya sa recognition day ko?" Sumimangot siya at tingignan niya ako ng masama.

"Come on, hija. Kararating lang nitong si Rance galing Manila. Nanggaling na siya doon sa bahay ng lolo niya at dumeretso siya dito para makita ka sa recognition day mo." ani Tito Wilson sa kanyang masungit na anak, at tinatapik niya ako sa balikat.

"I don't like him, Dad." Nagulat ako nang umirap siya. "Mommy Kristabelle, tayo na sa kotse! I wanna go home!"

"Then let's go home." ani Tito. "Tara Rance."

Napahinto si Brooks at masama na ulit ang kanyang awra na lumingon sa akin. "Why is he following us?"

"His lolo is our neighbor. Kung uuwi na tayo, sasama siya. And he's invited to dinner tonight. Sila ng lolo niya. We have to celebrate para sa first honor mo." Her dad explained.

"Ayokong pumunta siya sa bahay, Dad!" Lalo siyang sumimangot. Kumalabog ang aking puso nang nagtama ang aming paningin at pinapatay na niya ako sa kanyang mga mata..

"Brooks.." kalma ni Tita Kristabelle, ang kanyang mabait na step-mother, sa kanya.

"Hija, Rance is a great boy. "