chapter 18

331 14 0
                                    

--
Krystal's POV

flashback

"krystal Just let me explain for once....please" pagmamakaawa sakin ni Jake.

pero di ko parin sya tinignan

"leave me alone" mahinang sabi ko sa kanya.

end of flashback

Paulit ulit pumapasok sa utak ko yung mga imaheng nakita ko.
Hindi ko alam kung bakit di ko sya magawang kausapin o tignan manlang. Sa tuwing naalala ko yung mga nasa pictures parang dinudurog yung puso ko unti unti.

Nasa kwarto ko lang ako ngayon.
One week nakong di pumapasok dahil takot akong makita si Jake.
Di ko alam kung makakahabol pa ko sa klase namin sa tagal kong absent.

Bahala na kung mawala ako sa top students . Wala nakong pakielam.

12 miss calls from Geo
10 miss calls from Bryan
17 miss calls from MJ

at

32 miss calls from Jake

ayan ang bumungad sakin pagkatingin ko sa phone ko

Ayoko munang kumausap ng kahit na sino . Ang gulo gulo pa ng isip ko.

1 month mawawala sila mommy at daddy kaya ako lang magisa sa bahay . Araw araw nakasarado lang yung bahay at ako naman nakakulong lang dito sa kwarto ko.

Di alam nila mommy nangyayare sakin. Di ko pina alam sa kanila na medyo bumabalik na yung sakit ko.
Ayokong mag alala pa sila sakin tulad ng dati.

Nakahiga lang ako at nakatingin sa kisame. Maya maya nag flashback sa isip ko yung mga masasayang memories namin ni Jake.

naramdaman kong may tumulong luha sa mukha ko

ang sarap magmahal pero bakit ganito nararamdaman ko ngayon

ang sakit sakit

sana lang matigil natong sakit na nararamdaman ko

di ako makakain ng maayos
di ako makatulog

napapabayaan ko na ang sarili ko dahil sa mga nangyayare

siguro dapat maging mas malakas ako. Dapat di ko makalimutan na may mga tao pa namang nagmamahal sakin

tumayo ako sa pagkakahiga ko at pinunasan ang luha ko. Nagbihis ako at tumingin sa bintana. Mag gagabi na pala.

Lumabas ako ng bahay at naisipang pumunta sa isang convenience store para bumili ng makakain. Ang tagal ko ng di kumakain ng maayos. Magagalit sakin sila Geo kung papabayaan ko ang sarili ko ng dahil lang sa isang walang kwentang tao.

naglalakad ako ng may humawak sa wrist ko kaya napalingon ako sa likod para tignan kung sino yun

dub.dub.dub.dub

nakatingin lang sya sakin na para bang ang dami nyang gustong sabihin

gusto kong alisin yung kamay nya sa wrist ko pero bakit di ako makagalaw

"b-bitawan mo ko" mahinang sabi ko sa kanya.

di sya umimik at nanatiling nakatingin sakin

sinubukan kong magpumiglas pero ang higpit ng pagkakahawak nya sakin

"I said let me go" sabi ko ulit sa kanya

"i love you" -Jake

dub.dub.dub.dub

Nakakainis lang kasi kahit na sobrang nasasaktan nako eto parin yung puso ko at sinasabing mahal na mahal ko parin sya.

tinry ko ulit magpumiglas kaya nakawala ako sa pagkakahawak nya sakin

tumalikod ako at naglakad palayo

eto nanaman ako umiiyak . Araw araw nalang sa ginawa ng diyos umiiyak ako

nagulat ako ng biglang may yumakap sakin mula sa likod

Halo halong emosyon na ang nararamdaman ko ngayon

Alam kong si Jake yung nakayakap sakin . Alam ko kasi hinding hindi ko makakalimutan ang pakiramdam nato .

"please... h-hayaan mong magpaliwanag ako sayo I know na galit na galit ka sakin pero krystal naman.. maniwala ka sana na hindi kita niloko. Lahat ng nakita mo totoo yun pero.."

natigil sya sa pagsasalita kasi humarap ako sa kanya

those eyes.... gustong gusto ko syang hawakan at yakapin pero may pumipigil sakin

"Pwede bang bigyan mo muna ako ng konting panahon... please lang Jake, di ko pa kasi kayang makinig sa paliwanag mo eh" mahinang sabi ko sa kanya.

unti unting lumuluwag yung pagkakayakap nya sakin

pupunasan nya sana yung luha ko pero iniwas ko ang mukha ko

nung matanggal nya yung pagkakayakap nya sakin umalis nako agad

umuwi nako ulit at nagkulong sa kwarto ko

ganito ba ang Love?

kung ganito pala edi sana di ko nalang hinayaang lamunin ako ng letcheng pagmamahal na yan

dahil sa Love na yan pakiramdam ko pwede akong mamatay anytime

---

Vote?

Mr.Perfectionist (HyukStal)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon