Chaos dusz

4. Pamięć i cierpienie czy niewiedza bez bólu, wybór jest prosty

Zostałam znów sama. I co robić? Chyba nic. Usiadłam pod ścianą, schowałam kolana pod brodą i czekałam. Nie miałam zegarka, ale czas mi się nie dłużył, nauczyłam się radzić sobie z ciszą która po dłuższym czasie dla wielu ludzi staje się nie do zniesienia.

Po jakimś bliżej nie określonym czasie ktoś wszedł do pokoju. Kobieta, była tak zaskakująco podobna do mojej matki że zaniemówiłam z wrażenia. Ubrana w prosty szary kombinezon,  w rękach podkładka do notowania z długopisem, moje pierwsze wrażenie okazało się złudne po chwili nie mogłam doszukać się niczego co choć trochę przypominałoby mamę.

-Dzień dobry. -Uśmiech tej kobiety, kolejny punkt na liście rzeczy które były dla mnie niezrozumiałe.
-Może mi ktoś łaskawie wyjaśnić co tu się dzieje? - Nie byłam o dziwo zdenerwowana, tylko bardziej znudzona. Zaskoczyłam ją tonem, lecz nie zbiłam z tropu.
-Nazywam się Meg i prowadzę tajny rządowy projekt za którego sprawą się tu znalazłaś. Ma on za zadanie sprawdzić pierwotne instynkty ludzkie i ich zanik. Naszym celem jest sprawdzenie czy ludzie bez dusz byliby skłonni dalej egzystować w syntetycznych warunkach do życia. 

-Wspaniały temat pracy naukowej, tylko pogratulować. Przejdźmy do momentu gdy mówisz mi po co tu jestem.- Złośliwy uśmiech, głowa oparta na dłoniach, zero zaciekawienia na twarzy, niektóre zmiany bardzo przypadły mi do gustu.

- Tak, oczywiście.- Zmieszana i onieśmielona, dokładnie taka reakcja jakiej się można było spodziewać.- Zostałaś wybrana do projektu nie bez powodu, w twoim życiu było dużo cierpienia i nie zaobserwowaliśmy u ciebie żadnej poprawy, co zainspirowało nas by dać ci możliwość do rozpoczęcia tak zwanego "nowego życia". Oczywiście możesz się nie zgodzić wtedy usuniemy Ci pamięć z ostatnich kilku dni i byłoby tak jakbyśmy się nigdy nie spotkały. - I znowu ten uśmiech, jednak kilka rzeczy już stało się dla mnie jasnych.
-Proszę powiedzieć mi więcej o tym projekcie.
-Wszystkiego dowiesz się w swoim czasie, ale najpierw muszę wiedzieć jedno. Wchodzisz w to?
...