It's All Just A Dream (Voltooid)

26

"Liv, gaat het wel?" Ik open mijn ogen en schhiet recht."wat was er? Je zweet helemaal en ademde snel" ik kijk Luke aan en er beginnen tranen over mijn wangen te rollen."sssstt het was maar een droom" stelt hij me gerust. Hij houdt me stevig vast en geeft een kus op mijn kruin. Wanneer ik uitgehuild ben kijk ik op."gaat het weer?" Vraagt hij onzeker. Ik knik met een kleine glimlach."is het goed als ik weer ga slapen?" "Ja" zeg ik zacht. Net wanneer Luke mijn deur wil dicht doen roep ik hem nog snel."wat is er?" Vraagt hij bezorgd."z-zou je bij mij willen blijven?" Hij glimlacht, sluit de deur en gaat naast me liggen."slaapwel" hij slaat een arm om me heen en trekt me naar zich toe. Ik leg mijn hoofd op zijn borstkas en sluit mijn ogen.

<>

Ik open mijn ogen langzaam en kijk even rond. Waar ben ik? Net op dat moment komt Luke mijn kamer binnen. Owhjaa..."goed geslapen?" Vraagt hij aan me. Ik knik glimlachend en ga recht zitten. Dan denk ik inneens aan iets, ik moet mijn mama nog verwittigen! Ik pak mijn gsm van het nachtkastje en stuur haar een sms.

To: mommy❤️

Het spijt me mam, maar ik ben vertrokken en zal niet meer terug komen.. Ik heb echt gewoon geen zin om mijn leven daar op te bouwen, daar hoor ik helemaal niet! Van mij mag je blijven in Spanje, ik red me wel ;) xx Olivia

Ik verzend het en leg mijn gsm weer op mijn nachtkastje."ik ga straks met de jongens naar het zwembad, zin om mee te gaan?" Ik knik en zie het scherm van mijn gsm oplichten. Ik open het bericht.

Oliv! Het is me gelukt! Geen idee hoe maar het is een wonder! Ik heb niet eens geheugenverlies! Xx Nina

Snel antwoord ik er op.

Dat meen je niet! :o ik ben zo blij voor je! Waar zit je nu? Xx Oliv

"Ga je mee ontbijten?" Haalt Luke me uit mijn gedachten. Ik knik en volg hem naar beneden."goed geslapen meid?" Vraagt Liz."ja, heel erg goed" glimlach ik en neem plaats aan de tafel."wil je ook een gebakken eitje?" "Nee danku, Mevrouw." "Ach schat, noem me maar Liz" "oké, Liz" Luke schenkt een beker met water voor me in en geeft het aan mij."dankjewel." Ik neem een slok van het water en pak een kom en een lepel."mag ik de cornflakes, alsjeblieft?" Vraag ik aan Luke. Hij glimlacht en geeft me de doos cornflakes. Nadien geeft hij ook de melk."dankje" mompel ik terwijl ik cornflakes in mijn kom doe. Daarna doe ik er melk in en begin met eten.

<>

"We vertrekken, Liv" zegt Luke tegen me. Ik knik, pak mijn tas en gsm, en ga naar beneden. Ik doe mijn schoenen aan en wacht tot Luke zijn schoenen aan heeft."Luke?" Hij kijkt op en glimlacht naar me als teken dat ik verder kan gaan."je zei tegen me dat je me hebt achtergelaten 2 jaar geleden met een reden" hij gaat rechtstaan en zucht."wat is die reden?" "Kijk, als ik dit ga zeggen ga je me toch niet geloven" zegt hij en gaat naar buiten. Ik ga snel achter hem aan en pak hem aan zijn arm vast en trek hem terug."ik zal het wel geloven, ik beloof het." Ik kijk hem doordringend aan."je moeder is niet wie dat je denkt dat ze is" zegt hij alleen maar en loopt door. Wat bedoeld hij daar nou weer mee? Je moeder is niet wie dat je denkt dat ze is. Ik ga snel naar Luke die al verder gewandelt is en ga voor hem staan."wacht nu even Luke, wat bedoel je daar nu eigenlijk mee" hij zucht en wrijft zenuwachtig in zijn nek."ze is niet je echte moeder, Olivia." Mijn ogen worden groot."dat kun je niet menen! Dat is ze wel!" Roep ik boos naar hem."zie, ik zei nog dat je me niet geloven! Nu vertel ik eens de waarheid en moet jij het weer beter weten!" Zegt hij boos en wandelt snel verder. Ik blijf geschrokken naar hem kijken terwijl hij verder en verder van me wandelt. Er branden tranen achter m'n ogen, maar heb de moed niet om te huilen. Zo snel als ik kan ga ik terug naar mijn nieuwe huis. Ik bel aan en Liz doet open.