ROTGT Book2: Assassin's First Mission: Finding my lost twin

Fifty one** Thunder and Lightning Strike

Fifty one** Thunder and Lightning Strike

(Dave POV)

It's been three hours since we left the hospital, siguro naman this time hindi na mainit ang ulo ni Tracey I mean ni Trace sa tatlo. Mahirap na kasi kapag nagkagulo sila at baka mabuko kami. OO kami kasi ako yung nagtatago ng pagkatao niya. Ayaw kong mawala ang ilang araw na pinaghirapan ko para maitago siya kung sa isang iglap malalaman nilang lahat na babae pala talaga siya. Misan talaga sakit ng ulo ang mga desisyon ni Travis. Tulad na lang ngayon. Ang hirap solusyonan itong pinasok niyang gulo.

We are on our way to Trace's room nung makasalubong namin sila Travis na nakadisguise as Tracey at Timothy hyung na para bang ngarag at problemado. They keep on glancing left and right kaya hindi nila nakita ang naglalakad na si Troy at nagkabunguan sila. Tiningnan ko ng masama si Ralvy kasi alam ko na natutulog na naman si Troy at siya ang may kasalanan kung bakit nagkabunguan yung tatlo dahil hinayaan niyang maglakad ng tulog ang walang muwang na si Troy. Kawawang Troy nakatagpo ng bestfriend na Troll.

"Yaahhh look what you've done." Iritang sabi ni Travis na boses babae. I want to capture this moment dahil maaari ko itong ipang black mail sa kanya sa future kaya lang baka ako ang pagbuntungan nya ng galit.

"Dave kasama mo ba si Trace?" tanong sakin ni Timothy hyung not minding the others.

Nagtaka naman ako kasi sa pagkakaalam ko iniwan ko sila ni Janus sa room bakit naman hahanapin sakin ni hyung si Trace?

"Nasa room niya hyung. Dun namin siya iniwan kanina. Tara puntahan natin. Dun din naman kami papunta eh." Sabi ko pero lalaong nangunot ang noo niya. He murmured lots of cuss and held his hair. Para bang nababaliw na si Hyung.

"wala siya dun. We thought na magkakasama kayo but hindi niyo naman pala siya kasama. Maselan ang kondisyon ni Trace. Hindi muna siya pwedeng maexpose sa mga bagay na pwedeng magpagulo ng memory niya dahil baka lalong magkanda loko loko ang lahat. Baka maging back to zero ang memory niya kapag nagkataon." Bulong ni Timothy hyung sakin. Maybe nasabi na ni Travis sa kanya na alam ko na ang lahat.

"Iniwan namin siya kasama ni Janus baka magkasama sila ngayon." Sabi ko kaya naman agad kinuha ni Travis yung phone niya and try to contact Janus.

"Hindi ko siya macontact. Kailan pa ba kayo umalis?" nag aalalang sabi ni Travis.

"Three hours ago pa. bumalik kami para dalan sila ng lunch." Sabi naman ni Ralvy.

"There's only one choice left. I'll call Rhelmd." Sabi ni Timothy hyung sabay alis. Sinong Rhelmd?

End**

(Tracey POV)

I tried to calm myself kahit kanina pa ako kinakabahan. There is this weird feeling na I'm feeling right now. Para bang kanina pa may nakasunod samin ni Janus pero every time na titingin ako sa may side mirror ay wala naman kahit anong vehicle na nakasunod samin. Hindi din naman pwedeng tumatakbo lang yung sumusund samin dahil ang bilis ng takbo ng bigbike ni Janus. Siguro napaparanoid lang ako. O baka naman kinakabahan lang ako at kasama ko si Janus kaya ganito ang nararamdaman ko.

"Janus saan ba tayo pupunta? It's been ages mula nung nagbyahe tayo." Sabi ko habang nakapout kahit alam ko na hindi naman niya ako makikita.

"Pupunta tayo sa Tagaytay. You need to have a peaceful surrounding dahil puro ka na lang stress nitong mga nakaraang araw. I want you to relax for a while." Sabi niya kaya naman napangiti ako. I never knew na ganito pala kathougtful si Janus. Para bang yung takot ko sa kanya this past few days ay biglang nawala at yung presence niya ay naging mas komportable na ako. Maybe Frai was wrong. Hindi lang si Dave ang pwede kong pagkatiwalaan. Pwede ko ding pagkatiwalaan si Janus. Besides ayun sa kwento sakin ng madaldal na si Charlie ay close daw kami I Janus sa kusina. Sa sobrang close daw namin ay nauubos ang kutsara sa kitchen kakabato ko ng mga yun kay Janus.