ROTGT Book2: Assassin's First Mission: Finding my lost twin

Epilogue part 2**

Epilogue part two**

(Tracey POV)

Dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata. Kulay puti na kisame ang sumalubong sa aking paningin. Ang sakit din ng katawan ko na para bang may mahihiwalay na part kung gagalaw ako. Nakita ko din ang mga tubong nakakabit sa katawan ko. Napangiti ako ng mapakla. Nandito na naman ako, ang lugar na pinakaayaw ko. Mula yata pagkabata ay lagi na lang akong ganito. Kapag may nangyayaring hindi maganda ay dito ang bagsak ko. Na pagbukas ng mga mata ko ay puting kisame ang agad na makikita ko.

Tinanggal ko ang mga tubong nakadikit sa katawan ko at kahit na masakit ay pinilit kong makatayo. Hindi ito ang oras na kailangan kong tumunganga. I need to see Frai. Gusto kong malaman kung okay lang ba siya. Pero bago pa man ako makabangon ay biglang bumukas ang pinto ng kwarto ko. Agad akong nilapitan ni Timothy Oppa pagkakita niya sakin.

"Tracey bakit mo tinanggal ang mga yan. Di ka pa nga nakakarecover pasaway ka na naman. Ito talagang bata na ito mahiga ka nga dyan." Panenermon niya sakin pero hindi ko siya sinunod. Umupo pa din ako sa kama ko. Dun ko lang napansin na may isa pa palang kama na nasa tabi ko at doon sa kama na yun ay mahimbing na natutulog si Frai.

"Frai." Tawag ko sa kanya pero hindi man siya nagising. Nakita kong umiling si Oppa kaya naman tiningnan ko siya na para bang nagtatanong.

"It will take him days to wake up. Naubusan ka kasi ng dugo so he volunteered himself na kunin sa kanya ang dugo na isasalin sayo." Natigilan ako sa sinabi ni Oppa. Frai is f**king injured that time tapos kukuhanan pa siya ng dugo. Baka naman yun pa ang ikamatay niya.

"But he is injured. Dapat hindi niyo na siya kinuhanan pa ng dugo. Baka lalo lang lumala ang lagay niya. You should just transfer blood from the bloodbank on my body." Nagpanic na ako bigla. Pano kung di na magising si Frai? Pano kung mawala siya samin.

"We have no choice. Umma and Appa tried to donate their blood but it's incompatible. We also tried blood from the blood bank same type as yours but your body refused to handle it. That is the time that Frai told us to donate his. Nasa binggit ka na ng kamatay so wala ng time para pagtalunan pa ang ganung bagay. We can't afford to lose you Tracey." Paliwanag ni Oppa kaya naman hindi ako nakakibo. Frai is really a good twin. He cared so much for me than he care for himself.Now I'm starting to think what I've done in my past life that God chose Frai to be my twin. And here I am doing nothing. Napakawalang kwenta kong kakambal. Hindi ko man lang maibalik sa kanya ang mga magagandang bagay na ginawa niya para sakin.

"Anyway, belated happy birthday. Hindi na natuloy ang party niyo since pareho kayong walang malay ni Frai kahapon. It's been three days at akala namin ay hindi kayo agad magigising. Our parents decided na ipapakila kayo ni Frai sa public next week sa mismong birthday ni Nami. Doon na din daw I aanounce ang engagement nila Frai at Nami." What? Tuloy pa din ang engagement? Ang akala ko ay binawi na ni Frai yun. So all this time pala ay wala pa din kaalam alam sila Umma at Appa.

"Oppa I need to talk to Umma, as in asap." Sabi ko kaya naman ngumiti siya sakin at tumango.

" You are now a grown up lady Tracey. And I'm happy na kaya mo ng magdecide para sa sarili mo. I just wish that you should not rush things, think twice everytime you decide. I know how life is so cruel but we got one another. Nandito lang ako lagi para suportahan ka. Kayo ni Frai. We may not be blood related but we are siblings by heart." Lalo akong naiyak sa sinabi ni Oppa. He is also really good to me. Good to us. Bakit ba ang swerte ko sa mga kapatid ko. I felt so small. Because compare to what they have done I'm useless.

Umalis si Oppa after that. Ang sabi niya ay hintayin ko na lang daw si Umma dito. He also told me that Shadow are in the next room after us. While Toxic are in the room in front of us. Tulog pa din daw ang mga shadow dahil daw marahil sa epekto ng hypnotism. While yung Toxic naman daw ay ayaw lang umuwi sa mga bahay nila or even in their dorm kaya dito nila napiling magsleep over. Mga buang talaga ang mga yun. He also told me that All assassins of BHC were killed including Hyerin. And this time BHC will never come back again. I felt sorry for them though but after remembering what they done to all of us I just thought that it's good that they are gone.