Stuu?

Kolacja u pędzla

Wybrałam Kremową przewiewną sukienkę do tego czarny pasek, czarne szpilki.
Włosy rozczesałam i zostawiłam rozpuszczone. Zrobiłam lekki makijaż. Gdy skończyłam była 18:35. Mam czas. Postanowiłam że wejde na fb. Ktoś a raczej Stuart zaprasza mnie do znajomych. Akceptuje. Obejrzałam wszystkie nowe wiadomość, odpisałam widzom itp. Jest 19:46. Co? Muszę się zbierać. Nakarmiłam kota (Luna).Wzięłam moją czarną torebkę i wyszłam z domu. Zamknęłam dom na klucz i ruszyłam do sąsiada. Zadzwoniłam do drzwi.
-Witaj! Zapraszam...-Stuart był ubrany w białą koszyle oraz marynarke ,czarne spodnie i buty.
-Cześć! -powiedziałam po czym weszłam. Dom Stuarta był elegancki. Usiadłam do stołu który był nakryty czarnym obrusem a na nim leżały białe 2 talerze sztućce ,czerwone chusteczki ułożone w kwiat i na środku biała świeca. Usiadłam po prawej stronie. Stuart przyniósł nam indyka.
Wszystko było ładnie ułożone na talerzu. I zaczeła się rozmowa :
-Smakuje ci?
-Tak i to bardzo.
-To dobrze.
Było kilka sekund ciszy i ktoś to przewał.
-Pięknie dzisiaj wyglądasz.
-Dziękuję.
Gdy skończyliśmy jeść wpatrywaliśmy się sobie w oczy i rozmawialiśmy.
-Może pujdziemy na balkon?
-To chodźmy.
Księżyc był pełny a niebo bezchmurne. Gdy staliśmy obok siebie na balkonie Stuart zaczął się we mnie wpatrywać. Ja w niego też. Nasze głowy praktyczne się z sobą stykamy. Wreście Stuart..
Wreście mnie pocałował...
Jego usta są takie miękkie. Oddałam pocałunek. Całowaliśmy się namiętnie. Ze Stuartem wypiliśmy troche wina a następnie zaczeliśmy oglądać romanse. Nagle zasnełam na ramieniu Stuarta. Obudziłam się w łóżku. Nie moim łóżku. Leżał obok mnie Stuart więc to było łóżko Stuarta. Pędzel paczył coś w telefonie. Przytuliłam się do niego. Niespodziewanie wszedł do pokoju mężczyzna na oko 19-20 lat.
-Cześć stary!
-Siema!
-Nowa dziewczyna?
-Można tak powiedzieć.
-Marcin?
-Tak. A mogę spytać? jak masz na imię?
-Angelika.
-Znam cię. Z YouTube tak.
-Tak.
-Dobra to ja nam zrobie jajecznice.
-Okej.
-Spoko.
Wszyscy poszliśmy do kuchni Stuart robił śniadanie a my z Marcinem na telefony.

Jeśli myślicie że po tych kilku miesiącach zmieniłam się w pisaniu piszcie w komach.
Do natępnych! Siema!