Pov Niall
"Zou je uhm... Mijn vriendin willen zijn?" Vraag ik aan Scarlet. "Ja heel graag" fluistert ze in mijn oor als ze me een knuffel geeft. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht en kus Scarlet. Gelukkig ging het niet zo awkward als de vorige keer. Iedereen om ons heen begint je juichen en Scarlet en ik trekken terug. Ze verbergt haar hoofd in mijn nek omdat ze bloost en ik grinnik. "Don't be ashamed" fluister ik in haar oor en ze laat me los. Zayn geeft haar een knuffel. "Gefeliciteerd" zegt Zayn. "Dankjewel" zeggen Scarlet en ik. Zayn gaat weer zitten en kijkt naar beneden. Scarlet ziet het en pakt zijn hand. Ze trekt hem mee naar een andere ruimte en hoor iemand snikken. Wat zou er aan de hand zijn?
Pov Scarlet
Ik trek pap mee naar zijn slaapruimte in de bus en ga met hem op bed zitten. "Is het Perrie?" Vraag ik en pap knikt snikkend zijn hoofd. "Wat is er aan de hand dan? Heeft ze nog steeds niet gebeld?" Vraag ik. "N-nee" stottert pap. Ik kan er echt niet tegen om hem zo te zien, maar nu moet ik me sterk houden. Als ik nu tranen in mijn ogen krijg, heeft hij niks aan me. Ik moet hem steunen. "Ze komt morgen toch?" Vraag ik en pap knikt. "Hebben jullie morgen een concert?" Vraag ik en pap schudt zijn hoofd. "We hebben morgen afgesproken om door te rijden naar het strand. Ze komt morgen ochtend al." Zegt pap en ik knik. "Kom we gaan slapen. Het is al laat en maak je alsjeblieft niet zo'n zorgen. Het komt vast goed" zeg ik en pap knikt. "Je hebt gelijk" zucht pap en we lopen naar de badkamer. We doen onze pyjama aan en doen onze rituelen op de badkamer. Als we klaar zijn lopen we naar ons bed en gaan goed liggen. "Welterusten" zeg ik. "Welterusten"
Pov Zayn
Ik en Scarlet worden wakker gemaakt door iemand. Ik herken die stem als geen ander. Het is Perrie. Ik open snel mijn ogen net als Scarlet en loop naar Perrie toe. Ik geef haar een knuffel en een kus. Ik vind het eigenlijk best raar om nu zo te doen. Ze heeft niks van zich laten horen maar ik heb haar zo gemist. "Waarom heb je weer niks van je laten horen?" Vraagt Scarlet aan Perrie. "Daar heb je niks mee te maken" zegt Perrie gladjes. "Hoezo niet? Ze heeft het recht om het te weten. Net als ik. Dus vertel het maar" zeg ik. En Perrie zucht. "Ik mis je gewoon als je weg bent" zegt Perrie en pap en ik zuchten. "Ja tuurlijk. Normale mensen zouden dan meteen bellen als die mogelijkheid er was" zucht pap en Perrie zucht ook. "Sorry" zucht ze en pap knikt en zucht. Perrie loopt naar de living en begroet daar iedereen. Pap laat zich langs me op bed vallen. "Ze doet raar" zucht pap en ik knik. "Klopt" zucht ik.
De bus stopt en ik kijk uit het raam. We zijn op het strand, alleen zonder fans. Ge-wel-dig. Ik en pap lopen naar de deur en pap pakt Perrie's hand vast en Niall pakt mijn hand vast. We leggen allemaal onze handdoek neer en Niall en ik liggen naast elkaar, gelukkig. Ik kijk naar pap en hij kijkt naar mij. Ik schenk hem een glimlach om hem te laten weten dat ik er voor hem ben als er iets is en hij doet hetzelfde terug. "Wedden dat ik sneller bij de zee ben als jou" Zeg ik tegen Niall en hij fronst. "Of course. Wedden dat ik deze keer win?" Vraagt hij en ik knik. "Waar wedden we op?" Vraag ik. "Op een kus" zegt Niall en hij begint met rennen. Ik ren achter hem aan en ren dan op de zelfde hoogte. Als Niall voor me gaat rennen spring ik op zijn rug en hij rent de zee in. "Gelijkspel!" Roep ik lachend. "Dat was niet eerlijk" zucht Niall en ik grinnik. Niall drukt zijn lippen op de mijne en zo staan we een tijdje. Als we terugtrekken lopen we terug naar onze handdoeken. Ik zie pap zoekend om zich heen kijken en Niall en ik lopen naar pap toe. "Wat is er?" Vraag ik. "Ik ben Perrie kwijt" zucht pap. "Wij zoeken wel mee" zeg ik en pap knikt. "Heeft ze alcohol gehad?" Vraagt Niall en pap knikt. "Oké laten we zoeken" zucht ik en ik trek Niall mee naar de wc's. Het is een lange rij met wc's en ik begin aan de ene kant en Niall aan de andere kant. We trekken alle deuren gewoon open, dat boeit ons nu niet. Als Niall en ik bijna bij elkaar zijn roept Niall pap. Als snel komt pap binnen. "Bro ik denk niet dat je dit wil zien" zucht Niall en Zayn kijkt langs Niall naar binnen en ik ga ook kijken. Daar staat Perrie te zoenen met een of andere rare gast. "Perrie!" Roept pap. Ze schrikt en kijkt pap recht aan. "Het is over!" Roept pap. Ik pak pap zij hand en ren met hem naar buiten naar de handdoeken. Hij laat zich op de handdoeken vallen en ik ga langs hem zitten. Niall komt ook aangelopen en gaat langs me zitten. "Het spijt me bro" zucht hij. "Geeft niet. Ik hoop dat ze er de volgende keer in stikt" zucht pap en ik grinnik.
Simon stapt de bus in. "Jongens over een uur hebben we een interview met Scarlet dus maak je klaar" zegt Simon en we gaan ons allemaal klaar maken. Het is verbazingwekkend stil, waarschijnlijk doordat iedereen weet wat er gebeurd is tussen pap en Perrie. Als we klaar zijn gaan we terug naar de living en gaan zitten. Als Simon langs loopt legt hij even zijn hand op pap zijn schouder en loopt dan door. Al snel komen we aan en stappen we de bus uit. We lopen naar Lou en Lou doet onze haren enzo. Als Lou bezig is met de jongens speel ik wat met Lux, de dochter van Lou. Als ik eindelijk aan de beurt ben loop ik naar Lou. Ze krult mijn haar en is al snel klaar. We worden opgeroepen en ik ga tussen Niall en pap in zitten. Laat die vervelende vragen maar komen.
JE LEEST
Adopted by Zayn Malik
FanfictionOpgroeien zonder moeder, uit huis gehaald worden bij je vader en vervolgens in een tehuis worden gezet en dan geadopteerd worden door een wild vreemde die eigenlijk heel beroemd is. Het overkomt de 17-jarige Scarlet. Kan ze omgaan met de vervelende...