Adopted by Zayn Malik

Afterparty? Excident?

Pov Scarlet

Vandaag is het dan zo ver. Het album van mij en de boys komt uit over een half uur. Iedereen is hier. Vanaf ik en de boys tot Simon en het management. Hier en daar komen felicitaties. Ik ben echt zenuwachtig. Ik ga op de bank zitten en wrijf onrustig met mijn handen over mijn benen. "Zenuwachtig babe?" Vraagt Niall als hij langs me komt zitten en ik knik. "Nergens voor nodig" zegt Niall en ik grinnik. Hij heeft er wel gelijk in. We kunnen het album toch niet meer veranderen of wat dan ook. We kletsen nog wat totdat ze op tv afgaan tellen. "9,....8,....7,....,6,....5,....4,....3,.....2,....1!" Op dat moment komt het album uit en iedereen is enthousiast. We kijken op welke plek die staat en het is echt niet normaal hoe snel het gaat. Het album gaat van nummer 5 naar nummer 1 in minder dan een minuut in 21 landen! "Omg" is het enige wat ik uit weet te brengen. Ik vraag me af hoe het album van mij en pap het gaat doen over 2 maanden. Pap komt ook naar mij en Niall en gaat langs me zitten. "En? Hoe vind je het?" Vraagt pap en ik kijk hem met een blik van ben-je-serieus aan. "Het is echt geweldig. Nooit gedacht dat het zo goed zo lopen bij het uitkomen van het album" lach ik en pap knikt. "Straks is er een afterparty" zegt pap en ik knik. "Leuk, neem je Gigi mee?" Vraag ik en pap knikt. "Ja, jij hoeft niemand extra mee te nemen. Niall zit ook in One Direction" lacht pap en ik knik instemmend. Pap krijgt een sms'je en kijkt geschrokken naar zijn telefoon. "Pap, wat is er?" Vraag ik. "Mijn oma ligt in het ziekenhuis. Ze ligt op sterven. Ik moet naar het ziekenhuis" mompelt pap en ik kijk hem medelevend aan. "Mag ik met je mee?" Vraag ik en pap knikt. "Tuurlijk maar dan mis je de afterparty en je laat Niall alleen op de afterparty" zegt pap en ik knik. "Hij snapt het wel. Ik ga even naar hem toe. Ligt Gigi even in" zeg ik en pap knikt. Ik loop naar Niall die bij het drinken staat en pap belt Gigi. "Niall, kunnen we even praten op een rustige plek?" Vraag ik en Niall knikt. We lopen naar een andere ruimte en Niall kijkt me zenuwachtig aan. "Je gaat het toch niet uitmaken?" Vraagt Niall zenuwachtig en ik schud mijn hoofd. "Tuurlijk niet, maar ik en pap gaan terug naar Bradford zo meteen. Zijn oma ligt op sterven" zeg ik en Niall knikt. "Is goed, ik ga je missen vanavond. Laat wat weten als er iets is en wens Zayn sterkte" zegt Niall en ik knik. "Doe ik. Maar ik moet nu gaan" zeg ik en ik geef Niall nog een laatste kus voordat ik terug naar pap loop. Samen lopen we naar de auto en rijden naar Bradford. "Weet je, ik heb je ouders eigenlijk nog nooit ontmoet" zeg ik en pap knikt. "Klopt, je zult ze zo wel ontmoeten. Niet de manier waarop ik gehoopt had dat je ze zou ontmoeten. Ik wilde je volgende week als we een paar dagen vrij hebben meenemen naar mijn ouders. Of nou ja, mijn moeder en zusjes want mijn ouders zijn gescheiden" zegt pap en ik knik. Pap zijn telefoon gaat en hij neemt op. "Pap zet de auto anders even aan de kant. Dadelijk krijgen we een ongeluk" zeg ik maar pap kijkt me geruststellend aan. Ik vertrouw het toch niet helemaal en zeg het nog een keer maar pap luistert niet. Ik zie een vreemd licht op ons afkomen. Op dat moment hangt pap op. "Mijn o-oma is o-overleden" mompelt pap en ik pak zijn hand vast. "Gecondoleerd" zeg ik en dan voel ik de knal. Ik ben niet helemaal buiten bewustzijn maar zie alles wazig. Ik zie hoe pap zijn telefoon pakt en gaat bellen. Maar al snel word het zwart.

Pov Zayn

Ik had haar moeten geloven! Ik had de auto aan de kant moeten zetten! Ik haal mijn hand door mijn haar. De ambulance komt er al aan en ze dragen Scarlet vanuit de auto op de brancard. "Zo te zien was de botsing niet uw fout" zegt de ambulancebroeder en ik haal mijn schouders op. "Mag ik mee met de ambulance?" Vraag ik en hij knikt. Ik ga langs op het bankje zitten en pak Scarlet's hand. "Ik ga even de boys bellen" fluister ik. Al snel hang ik op en de boys komen ook naar het ziekenhuis. De afterparty gaat dan maar niet door. Dat boeit nu niet. We komen aan bij het ziekenhuis en rennen het ziekenhuis binnen. Bij een klapdeur word ik tegengehouden. "Laat me erin!" Roep ik en ik word teruggetrokken door twee sterke handen. Ik draai me om. Het is Harry die me terug trok. Hij trekt me in een knuffel. "Het komt wel goed bro" fluistert hij in mijn oor. "Hoe kun je dat nou zeggen? Mijn dochter ligt daar ergens en ik weet niet eens wat er met haar aan de hand is!" Roep ik terwijl ik Harry van me afduw en de boys kijken me geschrokken aan. "S-sorry" fluister ik. Niall komt naar me toe en trekt me in een knuffel. Harry komt er langs staan en legt zijn hand op mijn schouder. "Het geeft niet. Ik snap je" zegt Harry en ik kijk hem bedankend aan. Ik laat Niall los en laat me op een stoel vallen. "Het spijt me dat ik zo boos werd" zeg ik tegen Harry die langs me komt zitten. "Het geeft echt niet. Als dit het geval was met mijn dochter had ik hetzelfde gereageerd" zegt Harry en ik knik instemmend.

We zitten hier al volgens mij een uur en hebben nog geen nieuws. Ik heb mijn moeder al gebeld om haar in te lichten dat ik niet kan komen. Op dat moment komt er een zuster aanlopen. "U mag naar haar toe" zegt de zuster en met dat gezegd te hebben loopt ze weg. Oké weird. Ik loop naar de kamer van Scarlet en ga op de stoel langs haar zitten. Harry en Niall die eigenlijk niet naar binnen mochten zijn ook gewoon gekomen en Liam en Louis zijn netjes blijven zitten. Op dat moment word Scarlet wakker en een zucht van opluchting verlaat mijn mond. Ik trek haar in een knuffel een een 'auw' geluidje verlaat haar mond. Ik laat haar meteen los. "Ik heb 4 gebroken ribben" antwoord Scarlet en ik knik. "Sorry, het was allemaal mijn fout" zucht ik en Scarlet schudt haar hoofd. "Nee er was een spookrijder" antwoord Scarlet. "Hoe weet je dat?" Vraag ik. "Ik zag een vreemd licht toen je ophing maar wist niet zeker of dat op onze baan was of gewoon aan de andere kant" zucht Scarlet en ik knik. "Hoe zit het eigenlijk met je oma?" Vraagt Harry voorzichtig. "Die is overleden" zeg ik en hij knikt. "Gecondoleerd" zeggen Niall en Harry in koor en ik grinnik. Dat was scary. " Mevrouw Malik, u mag naar huis" zegt de zuster die binnen komt lopen en daarna meteen weer weg gaat. Ik mag haar nu al niet in die twee keer dat ik haar gezien heb. Scarlet stapt voorzichtig uit bed en loopt met ons mee. Louis en Liam zien ons en komen meteen naar ons toe. "Groepshug!" Roept Louis. "Nee pas op! Ze heeft 4 gebroken ribben" zeg ik en Louis houd zich in. "Dan maar een voorzichtige knuffel" zegt Louis meer vragend en Scarlet grinnikt. "Ik wil eerst Nialler een hug geven want hij kijkt somber" grinnikt Scarlet en Niall kijkt weer blij. Ze geven elkaar voorzichtig een knuffel en het ziet er echt cute uit. Dan geeft Scarlet Louis een knuffel en kunnen we weer verder lopen naar de auto. "Ik was echt bang" fluister ik in haar oor en ze kijkt me geruststellend aan. "I'm back now" fluistert ze terug en ik knik. "We hebben morgen een paar dagen vrij. Misschien kunnen we morgen naar mijn moeder gaan" zeg ik en Scarlet knikt. "Ja dat lijkt me leuk" zegt Scarlet en ik knik blij. "dan bel ik haar zo wel even dat we morgen komen. Maar pas op, want mijn moeder kookt altijd heel veel en bakt lekkere dingen als ik kom" lach ik en Scarlet knikt lachend.