Feel Us

Feel Us - 5

Maggie Harry odadan çıkalı kendisine gelememişti. Eliyle kalbinin atışını hissediyordu. Ne yapacaktı şimdi? Bir geceyi Harryle geçirmek ha? Düşündükçe ağlıyordu. 

'' Neden Cody sorduğunda gitmek istediğimi söylemedim ki!! Aptalım ben tam bir aptal! ''

Cody çadıra gelince Maggie ayağa kalkıp gözyaşlarını sildi. 

'' Bir şey mi var Mag?''

'' Yok hiçbirşey gözüme birşey kaçtı herhalde, gelsene.''

Maggie gözlerini kapattı ve Cody' nin kokusunu içine çekerek ona bir kez daha sıkıca sarıldı. 

''Maggie biraz uzanmak ister misin? Ben zaten büyük bir ihtimalle başka bir çadırda olurum seni rahatsız etmem.''

Maggie sahte bir gülüş attı Cody'e. Kafasını 'tamam' anlamıda salladı. Kendisini kampa bile getirdiği olmassa olmazı yastığına attı. Cody ise odadan çıkıp gözlerini birkez daha sildi...

                                                     ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

'' Hey güzellik.''

Maggie bu sesi daha önceden duymuştu. Gözlerini ovuşturdu ve tam çığlık atacakken Harry Maggie' nin ağzını eliyle kapattı. 

'' Aaa Mag sana çadırımda yer ayırmıştım. Ama anlaşılan sen de bana yer ayırmışsın ha?''

''Lütfen çık dışarı lütfen.''

Maggie çadırın kapısına doğru yaklaştı. Harry çıkartmaya hazırlandığı beyaz tişörtünü tekrar üstüne geçirdi ve şunları söyledi

'' Çıkmassan ne yapacaksın asi kız?'' dedi Harry mükemmel bir gülümsemeyle.  Maggie kaşlarını çattı ve çadırın kapısı açtı.

'' Ben çıkacağım!''

Maggie çadırdan dışarı çıktı ve ayakkabısız karanlık ormana doğru koşmaya başladı.

''Kovalamaca istiyorsun ha? Harika.''

Harry bunları söylerken ayakkabılarını giydi ve Maggie'nin arkasından koşmaya başladı. Maggie bir süre koştuktan sonra ayakları acımaya başladı ve yere düştü. Harry Maggie' nin yanına geldi.

'' Owww yazık Kırmızı Başlıklı Kız düştü ve kurt geldi. Şimdi yemek zamanı.''

Maggie kalbinin atışlarıyla, titreyişiyle ve gözyaşlarıyla Harry'nin yanında bir kedi yavrusu gibiydi. Maggie yavaşca ayağa kalktı. 

'' Biliyor musun Mag normalde seni Louis' e bırakacaktım fakat karnım acıktı. Ha bu arada ölmeden bil diye söylüyorum. Ben ve diğerleri emiciyiz. Ama kan değil. RUH!''