Feel Us - 17

200 25 18
                                    

Beyaz hastane örtüsünden sıkışmıştı artık Maggie. Heleşükür bugün onlardan kurtulacaktı. Yataktan kaldırıp ayakkabılarını giymek için aşağıya sallandiırdığı ayaklarına baktı. Ayak tırnaklarındaki yarısı sökülmüş siyah ojeleri kötü görünüyordu. İlk iş gidip evde onları yenilemek olacaktı anlaşılan. Maggie annesinin evdeb getirdiği kıyafetleri giymişti. Ayağına biraz dar olan babeti arka tarafından sokuşturmaya çalışırken kendisini izleyen annesine döndü.

'' Anne, eski kıyafetlerim nerede? '' Annesi şaşkın bir şekilde kızına baktı.

'' Onlar kullanılamayacak haldeydiler Mag. Neden sordun? '' Maggie hızla başını kaldırdı.

'' Anne sen ne yaptın! O... o tişört bana Cody' nin hediyesiydi. O tişört Cody' nindi. Sana inanamıyorum nasıl yaparsın bunu! ''

Maggie çılgına dönmüştü. En değerli eşyası artık çöpteydi. Cody ona birçok şey hediye etmişti ama hiçbir hediyesi o tişört kadar değerli değildi. Cody kokuyordu o tişört. 

Maggie' nin annesi ağlayan kızının yatağına yaklaştı. Onun ellerini tuttu. 

'' Tatlım, yemin ederim bilmiyordum. Bilsem yaparmıydım. Üzgünüm...'' 

'' Taksiniz geldi efendim.''

Kapıyı tıklayıp girin denilmesine bile izin verilmeden içeriye dalmıştı hastane görevlisi. Maggie' nin annesi ''peki'' anlamında başını salladı. Maggie yanaklarındaki gözyaşlarını sildi. Başta üzülmüştü ama şuan öfkeliydi. Zayn' e...

                       ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^

'' Neden ha neden! Neden girdin hayatıma! Bütün dengemi bozdun. Hayatımı altüst ettin! O tişört Cody' den bana kalan son şeydi. Sen onu benden aldın. Senden nef-ret ediyorum.! '' 

Maggie, Cody tekrardan ölmüş gibi geçirdiği son 2-3 günden sonra annesinin zorlamasıyla geldiği okula böyle bir giriş yapmıştı. Hızlıca kapısını açtığı tarih sınıfının içinde yankılanan sesiyle birlikte Zayn' in üstüne yürüdü Maggie. Hala kahverengi mi ela mı olduğunu çözemediği parlayan gözlere baktı. 

Zayn hızla oturduğu sıradan kalktı. Suçluydu, bunu biliyordu. Başta kendisine gözlerini dikmiş kızgın Mag' i dinledi. Ta ki bir yere kadar...

'' Sen ve o ruh... hey napıyorsun. beni yere bırak Malik. Hemen! Kime diyorum! Ahh beni deli ediyorsun kahrolasıca şey! Bırak beniii ! '' 

Zayn bir saniye içinde Maggie' yi kalçalarının altından tutup sırtına attı. Bunu yapmak zorundaydı. Kimsenin gerçeği bilmesini istemiyordu. Kapıya ilerleyen Zayn omzuna doğru bıraktığı Maggie' nin çırpınışları bütün ciddiyet ve dikkatle Maggie ve Zayn' i izleyen sınıfın hepsinin yüzünde bir gülümseme oluşturmuştu. O şapşal görüntüleri fotoğraflamak isteyen birkaçı ise direk telefonlarını kamera moduna aldılar. 

Zayn herkesin gözü önünde okulun dışına kadar omzunda taşıdığı Maggie' yi yere bıraktı. Maggie öfkeyle baktığı Zayn' e bir tokat geçirdi.

'' Ne yapıyorsun sen!? ''

Zayn, Maggie'nin vurduğu yanağını tutarken açıklamaya başladı. 

'' İnsanlara ruh emici olduğumuzu açıklamanı istemiyorum Mag! Ne saydıracaksan şimdi dinliyorum. ''

'' Oww tamam, bana bak çık tamam mı hayatımdan, sizin yüzünüzden arkadaşımı kaybettim ben!  Bide durmuş aşığım zırvalıklarını yapıyorsun. Senden nefret ediyorum. Se... sen bir ucubesin! ''

Zayn bütün hakaretleri kabul edebilirdi ama kendisine ucube denilmesine katlanamazdı.. 

Kaşlarını çattı. Dişlerini birbirine kilitledi. Sertçe Maggie' nin kolundan tuttu.

'' Ne bu ya! Sen iyi misin, neden isteyerek seni öldürüyüm ki? İnan bana sana gerçekten aşık olmasaydım bir dakika bile yanında durmazdım. Yapamıyorum işte anla! Mavi gözlerine her baktığımda kendimi kaybediyorum. Uyuşturucu gibisin Mcsea (soyadı) zararlı ama güzel. Olmaması gereken ama vazgeçilmesi imkansız birşeysin. Herşey bir yana düzelirsin sanıyordum. Biliyor musun senin için çürümüş. Sevmeyi geçtim saygıyı da unutmuşsun Belkide sadece acıyı hissetmeyi ilke edinmişsin. Senin arkadaşın öldü, peki biz, hiç düşündün mü?! Ne ailemiz var ne yakınımız. Sokaklarda serseri gibi dolaşıp duruyoruz. Beslendiğimiz insanlardan aldığımız cüzdanlar sayesinde bu kadar kaliteli giyiniyoruz. Kendimizden başka para harcayacağımız kimse yok çünkü. Belki sen olusun diye düşünmüştüm. AMA SANIRIM YANLIŞ KİŞİYİ SEÇTİM.'' 

Feel UsHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin